Behind the Scars: Το δυνατό φωτογραφικό πρότζεκτ που θα σε κάνει να αγαπήσεις τα σημάδια του σώματός σου

Κάθε ουλή πάνω στο ανθρώπινο σώμα έχει μια ιστορία και αυτό έγινε πηγή έμπνευσης για την Sophie Mayanne. Η 24χρονη φωτογράφος από τη Βρετανία φωτογραφίζει ανθρώπους με ουλές και καταγράφει τις ιστορίες πίσω από αυτές και έχει φτιάξει μια σειρά από φωτογραφίες που ευαισθητοποιούν, προκαλούν και τελικά γεννούν τα πιο δυνατά συναισθήματα.

Είτε εσωτερικά, είτε εξωτερικά, οι εμπειρίες της ζωής μας μάς αφήνουν σημάδια. Κι ενώ τα εσωτερικά είναι συνήθως πιο βαθιά, τα εξωτερικά τα οποία παίρνουν τη μορφή ουλής και μένουν για πάντα στο δέρμα μας, έχουν κι αυτά τη δική τους ιστορία. Η ΧΧΧ είναι μια φωτογράφος που αποφάσισε να φέρει στο φως αυτές που αξίζει να ακουστούν, φωτογραφίζοντας τις και ανεβάζοντας τις σαν ποστ στο λογαριασμό της στο Instagram.

Τραύματα από την παιδική ηλικία, σημάδια γέννησης, απομεινάρια χειρουργικών επεμβάσεων, μια αλλόκοτη διαδοχή γεγονότων που οδήγησε σε ένα χτύπημα είναι μερικά από τα πιο συχνά περιστατικά που συναντά η Sophie.
Εκτός από αυτά όμως, δεν είναι λίγες οι φορές που ακούει ανθρώπους να της μιλάνε για αυτοτραυματισμούς, μαχαιρώματα και εμπειρίες που τους έκαναν να περάσουν ξυστά από το θάνατο.

#behindthescars Janet "I am an enthusiastic amateur dancer and have been all my life. I regularly attend classes at Pineapple studios. I was dancing to a routine we had just learned and decided to "go for it" and really energised my performance. Unfortunately I landed badly after a "hitch kick" on to my left leg and it buckled underneath me and I collapsed on the floor. An MRI scan revealed that I had ruptured my anterior cruciate ligament (ACL). This ligament will not repair itself so you either have to learn to live without it or have ACL reconstruction surgery. The surgery requires keyhole work to repair the knee. A new ligament is made from a graft taken from your hamstring. This is threaded and stapled to the bone. The surgery is straight forward, but the recovery is very hard work, requiring 9 months to a year of physio to get strong again. The scar is fairly modest, but recognisable to anyone who has had the surgery. We give each other a nod of recognition in the gym because we know what we have been through. @janaaysouth photographed in London, UK

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη SOPHIE MAYANNE (@sophiemayanne) στις Ιούν 21, 2017, 12:52μμ PDT

Όπως δηλώνει η φωτογράφος σε συνέντευξη της στο highsociety.com, αυτό που κάνει το πρότζεκτ μοναδικό είναι η περιπλοκότητα και η ποικιλία των συναισθημάτων που νιώθουν οι φορείς τους. Ακόμα και μια φαινομενικά μικρή ουλή μπορεί να κουβαλάει την πιο σκληρή ιστορία. Μάλιστα, υπάρχουν και άνθρωποι που φέρουν μεγάλες ουλές ή δερματικές αλλοιώσεις, αλλά αισθάνονται περήφανοι γι’ αυτές.

#behindthescars Isabella "In the summer of '15 I was in a house fire. My clothes and way of life up in flames. I spent my summer in London in a burns unit on Fulham Road. My scars and scar tissue continue to change, but I have never felt more beautiful. " Pictured is @fauxnandes

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη SOPHIE MAYANNE (@sophiemayanne) στις Ιούν 2, 2017, 11:47μμ PDT

Πώς έγινε όμως η αρχή αυτού του ψυχογραφικού εγχειρήματος; Όλα ξεκίνησαν όταν η Sophie γνώρισε έναν νέο άντρα του οποίου έκανε το πορτραίτο. Καθώς συζητούσαν της ξετύλιξε και την ιστορία πίσω από την ουλή που τύχαινε να είχε πάνω του.
«Είχε μαχαιρωθεί από ένα σπαθί Samurai και είχε πέσει σε κώμα για 5 μήνες. Οι ουλές του τον είχαν διαμορφώσει και αυτό με ενθουσίασε», λέει.

«Νομίζω πως είναι σημαντικό να νιώθει κανείς περήφανος για τις ουλές του. Είναι δείγμα ότι έχεις ξεπεράσει κάτι, έχεις επιβιώσει και έχεις βγει ζωντανός στην άλλη όχθη. Η ουλή είναι το απομεινάρι αυτής της ιστορίας, είναι κομμάτι του εαυτού σου και οφείλεις να το αγκαλιάσεις».

#behindthescars Consuelo "I was in a car accident 13 years ago and broke both legs. It was a real turning point in my life. For 2 months I was between wheelchairs and crutches. I wasn't focused on my scars at that moment, but after 6 operations finally I started to look at them. I didn't like them at first, but then they became a part of me. I can't actually remember my legs without them - they're like tattoos. They of course remind me of what happened, but I have a good relationship with them. Without the accident, without my scars, I probably wouldn't be doing what I'm doing."

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη SOPHIE MAYANNE (@sophiemayanne) στις Απρ 22, 2017, 12:16μμ PDT

Το ακόμα πιο ενδιαφέρον, όπως λέει, είναι ότι δεν ψάχνει εκείνη τα μοντέλα της, αλλά εκείνοι έρχονται σε αυτήν αναζητώντας την είτε μέσω των social media, είτε μέσω γνωστών. Και η αλήθεια είναι πως μέχρι στιγμής η ζήτηση είναι μεγάλη και την έχουν προσεγγίσει άνθρωποι από όλο τον κόσμο.
«Είναι ένα πολύ λεπτό θέμα, οπότε έχει περισσότερο νόημα να περιμένω εγώ από εκείνους να έρθουν σε εμένα όταν θα νιώθουν έτοιμοι παρά να τους ψάξω εγώ. Εννοείται πως δεν απορρίπτω κανέναν από όσους απευθύνονται σε μένα».

#behindthescars Clare "I received this scar after being bitten by a spider while I was travelling in India. After the bite happened, while I was asleep, there was only a feeling of tingling and numbness, but no apparent bite wound. The bite unfortunately developed into an abscess which required surgery when I returned to the UK a couple of weeks later. The wound ended up 6cm deep and 3cm wide. I caught a rare strain of MRSA whilst receiving treatment in the UK, which delayed my recovery for more than a year. To begin with I didn't like the scar, but eight years on I now very much like it, and enjoy having it as part of me"

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη SOPHIE MAYANNE (@sophiemayanne) στις Ιούν 28, 2017, 6:12πμ PDT

Σκοπός μου είναι να δείξω στους ανθρώπους συνολικά ότι άσχετα με το μέγεθος της ουλής τους, αυτό το σημάδι που κουβαλούν πάνω τους τους έχει επηρεάσει τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά».

«Άλλες ιστορίες είναι αστείες, άλλες σπαρακτικές αλλά, με κάποιο τρόπο, με έχουν επηρεάσει όλες».

#behindthescars Ashleigh "I've struggled with self harm since I was 8. For as long as I can remember, my emotions have been very intense, this was one of the ways I learnt to cope. I have been stuck wearing long sleeves regardless of the weather. The appearance of my arms is one of my biggest secrets. Learning to embrace my scars and accept them as part of me is a major step. I also feel that hiding them away perpetuates the feeling of guilt/shame. "

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη SOPHIE MAYANNE (@sophiemayanne) στις Μάι 15, 2017, 11:35πμ PDT

Μακροπρόθεσμος στόχος της, όπως δηλώνει στη συνέντευξη, είναι να κάνει μια έκθεση με αυτές τις φωτογραφίες-ιστορίες και στη συνέχεια κι ένα βιβλίο, αλλά προς το παρόν συνεχίζει να φωτογραφίζει. Εξάλλου αυτό το πρότζεκτ είναι ένα μεγάλο σχολείο και για εκείνη. «Άλλες ιστορίες είναι αστείες, άλλες σπαρακτικές αλλά, με κάποιο τρόπο, με έχουν επηρεάσει όλες», λέει.
Ακολούθησε την και δες όλες τις φωτογραφίες του Behind the scars, στο @sophiemayanne, στο Instagram.