Ένας από τους πιο διάσημους πίνακες όλων των εποχών και τους πλέον αινιγματικούς είναι το «Kορίτσι με το μαργαριταρένια σκουλαρίκι» του Γιοχάνες (Γιαν) Βερμέερ, που σήμερα βρίσκεται στο μουσείο Mauritshuis, στη Χάγη της Ολλανδίας και που πολλοί το ονομάζουν η «Μόνα Λίζα του Βορρά».
Προϊόν της ώριμης περιόδου του ζωγράφου όταν άρχισε να εγκαταλείπει τα μυθολογικά και τα βιβλικά θέματα και να στρέφεται σε εικόνες της καθημερινής ζωής, το έργο είναι η προσωπογραφία ενός έφηβου κοριτσιού.
Η έρευνα που πραγματοποίησε μια διεθνής ομάδα επιστημόνων από τον Φεβρουάριο του 2018, με τη χρήση υψηλής τεχνολογίας, έφερε στο φως νέες λεπτομέρειες σχετικά με τη χρήση των αποχρώσεων και τον τρόπο με τον οποίο ο Βερμέερ χρησιμοποιούσε διαφορετικές χρωματικές επιστρώσεις και αποκάλυψε νέες πληροφορίες σχετικά με το έργο, που διατηρεί μετά από τρεις αιώνες το χρώμα και τη φρεσκάδα του αναλλοίωτα.
«Η επιστημονική εξέταση, η πρώτη στην οποία έχει υποβληθεί το αριστούργημα του Ολλανδού δασκάλου του χρωστήρα από το 1994, αποκάλυψε την παρουσία μικροσκοπικών βλεφαρίδων γύρω από τα μάτια του κοριτσιού, που είναι αόρατες δια γυμνού οφθαλμού», εξηγεί το μουσείο της Χάγης. Η έρευνα έχει επίσης αποδείξει την ύπαρξη μιας πράσινης κουρτίνας στο φαινομενικά άδειο φόντο του πίνακα, που χρονολογείται από το 1665. Είναι ένα είδος «διπλωμένου υφάσματος», το οποίο ξέβαψε κατά τη διάρκεια των αιώνων.