Aυτή την εβδομάδα, το «DoDo» του Πάνου Χ. Κούτρα, που έκανε την πρεμιέρα του στις Κάννες, η «Απέραντη αγάπη» με την Πενέλοπε Κρουζ, η πρώτη ταινία του Πάολο Ταβιάνι χωρίς τον αδελφό του και η επιστροφή του «Μαύρου Πάνθηρα» μονοπωλούν το ενδιαφέρον.
Dodo
Σκηνοθεσία: Πάνος Χ. Κούτρας
Παίζουν: Σμαράγδα Καρύδη, Άκης Σακελλαρίου, Νατάσα Εξηνταβελώνη, Νίκος Γκέλια, Άγγελος Παπαδημητρίου, Μαριέλλα Σαββίδου, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Πολύδωρος Βογιατζής, Τζεφ Μοντάνα, Κρις Ραντάνοφ, Άννα Τζορτζίκια, Αχμάντ Κοντάρ, Τζώρτζης Παπαδόπουλος
Περίληψη: Ένα Ντόντο, είδος πουλιού που έχει εξαφανιστεί εδώ και 300 χρόνια, εμφανίζεται ξαφνικά λίγο έξω από την Αθήνα, στο κτήμα μιας οικογένειας που μετράει αντίστροφα τα τελευταία κρίσιμα 24ωρα μέχρι το σωτήριο για όλους γάμο της κόρης τους με έναν πλούσιο κληρονόμο.
H σουρεαλιστική κωμωδία του Πάνου Χ. Κούτρα, που συμμετείχε στο 75ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών.
Σε μια πολυτελή βίλα, ο Παύλος Καρακώστας, ένας πρώην πλούσιος πολιτικός που βρίσκεται σε κατάσταση χρεωκοπίας, και η γυναίκα του, η Μαριέλλα, μια παλιά πρωταγωνίστρια της τηλεόρασης, ετοιμάζουν γάμο της κόρης τους, της Σοφίας, που παντρεύεται τον γιο ενός συνεργάτη τους. Κι ενώ μια weeding planer προσπαθεί να οργανώσει τη μεγάλη βραδιά που θα σώσει την οικογένεια, η Μαριέλλα δυο μέρες πριν από το μεγάλο γεγονός φέρνει στο σπίτι έναν πρόσφυγα με τη κόρη του, ο Παύλος μια τρανσέξουαλ, που είναι ερωτευμένη με τον καλύτερό φίλο του, όπως όλοι νομίζουν, και ένα παράξενο πολύχρωμο πουλί, το Ντόντο, που έχει εξαφανιστεί όμως από τη γη εδώ και τριακόσια χρόνια, κάνει την εμφάνισή του στο σαλόνι τους.
Δεκατέσσερις χαρακτήρες διαφορετικών εθνικοτήτων, κοινωνικών τάξεων, ηλικιών και σεξουαλικού προσανατολισμού συγκεντρώνονται στη μαύρη κωμωδία του Κούτρα, που μέσα από το ψηφιακό Ντόντο του επιχειρεί μια ανοιχτή στις ερμηνείες αλληγορία. Τι συμβολίζει άραγε αυτό το εξωτικό πουλί: μια εποχή ομορφιάς και αθωότητας που πέρασε ανεπιστρεπτί, την αγάπη που κάπου χάθηκε στον δρόμο, αξίες και ιδέες ενός ενδόξου παρελθόντος, ή μια ουτοπία, σαν αυτή που αναζητάει η «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων», το αγαπημένο παραμύθι της Σοφίας.