Από εργαστήριο μιας μοδίστρας σε μίνιμαλ σπίτι -Η ιδιαίτερη ανακαίνιση στην Καλαμάτα

ΒΙΟΛΕΤΤΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ ⸻ 14 OCT 2025

Ένα μικρό σπίτι του 1930 στην Καλαμάτα απέκτησε νέα ζωή, παραμένοντας πιστό στο παρελθόν του.

Το έργο KOUBI, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Γούρνα, αποτελεί παράδειγμα αρχιτεκτονικής επέμβασης που ισορροπεί ανάμεσα στην αυθεντικότητα και τη σύγχρονη λειτουργικότητα.

Από παλιό ραφείο σε σύγχρονο σπίτι

Το κτίριο, διώροφο και λιθόκτιστο, ανεγέρθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’30. Μέχρι τη δεκαετία του 1970 το ισόγειο φιλοξενούσε εργαστήριο μοδιστρικής και ύφανσης, ενώ στον επάνω όροφο βρισκόταν η κατοικία της οικογένειας. Σήμερα, το ισόγειο αναδιαμορφώθηκε σε δύο ανεξάρτητους χώρους. Ο μικρότερος από αυτούς, μόλις 27 τ.μ., μετατράπηκε σε ένα δίχωρο σπίτι για βραχυχρόνια μίσθωση.

Ήπιες γήινες αποχρώσεις και υφάσματα δημιουργούν αίσθηση ηρεμίας και ισορροπίας.

Όπως περιγράφει ο αρχιτέκτονας στο Bovary, «πρόκειται για ένα πάντρεμα στοιχείων παραδοσιακής και ανώνυμης αρχιτεκτονικής, με εξωτερική φέρουσα τοιχοποιία από λιθοδομή πάχους 80 εκατοστών και εσωτερικά χωρίσματα από πέτρα, λάσπη και άχυρο».

Η προσέγγιση στηρίχθηκε στην αρχή της επαναχρησιμοποίησης. Μάρμαρα, υφάσματα και μεταλλικά στοιχεία που βρέθηκαν στον χώρο επανεντάχθηκαν στο νέο σχεδιασμό, λειτουργώντας ως συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα σε διαφορετικές εποχές.

Όπως σημειώνει ο Κωνσταντίνος Γούρνας, «πρωταρχική ιδέα της σύνθεσης αποτέλεσε η επιθυμία ενσωμάτωσης στον νέο χώρο υλικοτήτων που χαρακτήριζαν τον υφιστάμενο, μια λογική αρχιτεκτονικού bricolage μορφών και χρονολογιών».

Στην κουζίνα, η μαρμάρινη γούρνα της δεκαετίας του ’60 αποτελεί το κεντρικό σημείο αναφοράς. «Η μαρμάρινη γούρνα χρονολογείται γύρω στο 1960 και ενσωματώθηκε ξανά ως κύριο στοιχείο της κουζίνας, με τον σχεδιασμό να την αναδεικνύει μέσα από λεπτές επιφάνειες υφασμάτων σε γήινες αποχρώσεις», αναφέρει.

Ο μεταλλικός σκελετός που αντικαθιστά τα κλασικά ντουλάπια λειτουργεί ταυτόχρονα ως αποθηκευτικός χώρος και πάγκος φαγητού. «Η συνολική αίσθηση του χώρου κινείται γύρω από μια αντίθεση, την λεπτότητα του μαύρου μετάλλου και την ελαφρότητα του υφάσματος, σε αντιπαραβολή με τη βαριά εικόνα του λευκού μαρμάρου», προσθέτει.

Η καθαρότητα της δομής

Το διαχωριστικό έπιπλο που χωρίζει την κουζίνα από το υπνοδωμάτιο είναι ο νοητός άξονας του σπιτιού. «Αποτελείται από μεταλλικό σκελετό στον οποίο εφαρμόζουν ξύλινα αποθηκευτικά κουτιά, που εναλλάσσονται ανάλογα με τις ανάγκες», εξηγεί ο αρχιτέκτονας.

Το διαχωριστικό έπιπλο από μέταλλο και ξύλο ορίζει τη ροή μεταξύ κουζίνας και υπνοδωματίου.

Ο μαρμάρινος πάγκος, το διαχωριστικό και ο φωτισμός της οροφής λειτουργούν σαν τρεις παράλληλες γραμμές που καθορίζουν τη ροή του χώρου. «Οι τρεις γραμμές, ο πάγκος, το διαχωριστικό και το φως οροφής, δημιουργούν τη γραμμική αίσθηση που διαπερνά τη διαμόρφωση και συνδέει τους τρεις χώρους του σπιτιού», σημειώνει.

Η λεπτομέρεια της μεταλλικής κατασκευής σε αντιπαράθεση με τη μαλακή υφή του υφάσματος.

Η κουζίνα με τη μαρμάρινη γούρνα της δεκαετίας του ’60, επανατοποθετημένη στο κέντρο του χώρου.

Το φυσικό φως ενισχύεται από τη λευκότητα του μαρμάρου και τις ήπιες αποχρώσεις των υφασμάτων, ενώ το μαύρο μέταλλο λειτουργεί σαν ουδέτερη γραφή, συγκρατώντας τη σύνθεση. Ο χώρος δείχνει απλός, όμως η απλότητά του είναι αποτέλεσμα προσεκτικής μελέτης.

Το φως της οροφής ακολουθεί τη γραμμικότητα του σχεδιασμού, τονίζοντας τη γεωμετρία του χώρου.

Το μέταλλο, το ξύλο και το μάρμαρο συνυπάρχουν σε μια διακριτική ισορροπία.

Το υπνοδωμάτιο ακολουθεί την ίδια φιλοσοφία καθαρότητας και απλότητας με την υπόλοιπη σύνθεση.

Το KOUBI δεν επιχειρεί να εντυπωσιάσει. Επιδιώκει να επανεντάξει ένα μικρό κομμάτι ιστορίας στο παρόν. Η καθαρότητα, το μέτρο και η συνέπεια της μελέτης του Κωνσταντίνου Γούρνα αποδεικνύουν πως ακόμη και ένα σπίτι μόλις 27 τετραγωνικών μπορεί να γίνει φορέας ταυτότητας και σκέψης.