Πίσω από τα παρασκήνια της Barbie: Οι σκηνογράφοι της ταινίας περιγράφουν πώς δημιούργησαν τον ροζ κόσμο της

«Αν χτίζεις έναν κόσμο από το μηδέν, δεν έχει σημασία αν είναι η Barbie - απλά βουτάς μέσα», λέει η διακοσμήτρια σκηνικών της Barbie Katie Spencer στο Wallpaper, η οποία δημιούργησε το σύμπαν της Barbie μαζί με τη σχεδιάστρια παραγωγής Sarah Greenwood.

«Δεν έχει σημασία αν γνωρίζεις το θέμα μαζικά εκ των προτέρων. Απλά μάθε το και κατάλαβε ότι όλα έχουν να κάνουν με τον χαρακτήρα και τον αφηγητή».

Το δίδυμο, το οποίο έχει δημιουργήσει στο παρελθόν σκηνικά για τις ταινίες Pride & Prejudice, Anna Karenina και Atonement, στρέφει το βλέμμα του σε έναν υπερφεμινισμένο κόσμο για πρώτη φορά με την Barbie. «Δουλέψαμε με πράγματα με τα οποία δεν είχαμε ξαναδουλέψει», προσθέτει η Spencer. «Αυτά τα χρώματα - ροζ, μπλε, πράσινο - ήταν τόσο έξω από τον κανονικό κόσμο της δουλειάς μας. Αυτό ήταν ένα ταξίδι από μόνο του».

«Δεν μπορείς να κρυφτείς πουθενά στη χώρα της Barbie - το σπίτι της δεν έχει τοίχους», λέει η Greenwood. «Και δεν υπάρχει πουθενά να κρυφτεί για το σχέδιο. Τα πάντα πρέπει να στέκονται και να είναι καλά, είτε πρόκειται για ένα χρώμα, είτε για ένα αντικείμενο, είτε για κάτι που δεν υπάρχει. Επειδή η απουσία των πραγμάτων στη χώρα της Barbie είναι εξίσου σημαντική με αυτό που υπάρχει εκεί μέσα. Δεν είναι κάτι πολυεπίπεδο. Ό,τι βάζεις εκεί μέσα έχει μια λογική. Είναι το πιο δύσκολο πράγμα, νομίζω».

Η εργασία σε μια μεταφυσική πραγματικότητα αποδείχθηκε επίσης πρόκληση: «Τεχνικά δεν υπάρχει αέρας, νερό, ηλεκτρικό ρεύμα!», λέει η Greenwood. «Και όμως έχει όλα αυτά τα πράγματα».

«Έχεις να κάνεις με παιχνίδια», επισημαίνει η Spencer. «Πώς μπαίνεις σε αυτόν τον χώρο που είναι ένα παιχνίδι; Πώς το κάνεις παιχνίδι; Τι το κάνει παιχνίδι; Ξέρετε, ξέραμε από την αρχή, σε πολύ πρώιμες συζητήσεις με την Greta [Gerwig, σεναριογράφος και σκηνοθέτης της Barbie] ότι δεν θα κάναμε κούκλες με αρθρώσεις. Είναι όλα αληθινά, αλλά υπάρχουν ορισμένα πράγματα σε αυτά. Η Greta είναι τόσο λαμπρή γιατί όταν περιγράφει κάτι, το παίζει. Το παίζει εξαιρετικά».

«Φέραμε ένα σπίτι των ονείρων της Barbie στο γραφείο και παίξαμε με αυτό. Όταν σήκωνες το χέρι της Μπάρμπι ψηλά, άγγιζε το ταβάνι. Μετά, ένα βήμα και βρέθηκε στον πίσω τοίχο. Έτσι παίζουμε με την κλίμακα του παιχνιδιού. Μειώσαμε τα πάντα στο σπίτι και τα πάντα είναι 23% μικρότερα, γεγονός που κάνει τον ηθοποιό να φαίνεται μεγαλύτερος στο χώρο, πράγμα που ειρωνικά κάνει το όλο πράγμα να φαίνεται πιο παιχνιδιάρικο».

Προσεγγίζουν το πανταχού παρόν ροζ με την ίδια προσοχή, εξετάζοντας 100 ροζ δείγματα, αποφεύγοντας το χαρακτηριστικό ροζ της Mattel. «Δεν αντιγράψαμε την Mattel σε καμία περίπτωση». Δεν χρησιμοποιήσαμε καθόλου τα χρώματά τους. Δημιουργήσαμε τη δική μας παλέτα και το δικό μας σχέδιο. Είναι ένας φόρος τιμής στη Mattel, καθ' όλη τη διάρκεια των 70 ετών. Είναι ένα είδος τελειοποίησης για να το κάνουμε να λειτουργήσει για την ιστορία μας, σε αντίθεση με την αντιγραφή ενός ονείρου της Mattel. Eμείς σκεφτόμαστε το σημείο της ιστορίας. Το θέμα είναι αποκλειστικά η ιστορία».