H Άννα Μανιάνι αναμφίβολα υπήρξε η πιο σημαντική εκπρόσωπος του ιταλικού σινεμά. Χαρακτηριστική περίπτωση Ιταλιάνας, με το ταμπεραμέντο και την δραματική της στόφα συνεργάστηκε με τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες του Νεορεαλισμού και άφησε το στίγμα της με τις θηριώδεις ερμηνείες της, αποκτώντας το προσωνύμιο «λύκαινα».
Η Μανιάνι γεννήθηκε στη Ρώμη, αν και ο Φράνκο Τζεφιρέλι επιμένει πως τόπος γέννησής της ήταν η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Οι γονείς, Ιταλίδα η μητέρα και Αιγύπτιος ο πατέρας της- δεν είχαν παντρευτεί, και η ίδια πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια στις παραγκουπόλεις της πρωτεύουσας. Γι ’αυτό κατέφυγε σε περιοδεύοντες θιάσους, στο βωντβίλ, τα βαριετέ και τα νυχτερινά κέντρα βγάζοντας τα προς το ζην ως τραγουδίστρια. Στα 17 της σπούδασε για δύο χρόνια στην Βασιλική Δραματική Σχολή της Ελεονώρα Ντούσε στη Ρώμη. Ο θάνατος της αγαπημένης της γιαγιάς στάθηκε σημαδιακός για την ίδια. «Από εκείνη τη στιγμή βρήκα το κουράγιο να κάνω την επανάσταση μου, να βγάλω από μέσα μου εκείνο που πάντα έμενε κρυμμένο, να ουρλιάζω όταν το είχα ανάγκη και να σιωπώ όταν δεν είχα κέφι. Ήταν εκείνη τη μέρα που γεννήθηκε η Μανιάνι», είχε πει χαρακτηριστικά, εξηγώντας πώς έβρισκε τη δύναμη να υποδύεται τους τραγικούς ρόλους που την έφεραν στην κορυφή.