Φέτος συμπληρώθηκαν 200 χρόνια από τη Σφαγή της Χίου, το αποτρόπαιο έγκλημα που ξεκλήρισε ένα ολόκληρο νησί και της οποίας οι συνέπειες είναι εμφανείς ακόμα και μέχρι σήμερα.
Μετά από μια αποτυχημένη πολιορκία του Κάστρου της Χίου από Σαμιώτες επαναστάτες και Χιώτες στασιαστές με ηγέτες τον Λυκούργο Λογοθέτη και τον Αντώνη Μπουρνιά, οθωμανικά στρατεύματα και άτακτοι από την Ανατολία εξαπολύουν σφαγές που θα διαρκέσουν από τις 30 Μαρτίου μέχρι τον Σεπτέμβρη του 1822, αναφέρει ο ιστορικός Μιχάλης Βαρλάς.
Ο ίδιος εξηγεί ότι αυτό αποτέλεσε γεγονός με τεράστια σημασία για την Ελληνική Επανάσταση, γιατί, μεταξύ άλλων, αναζωπύρωσε το Φιλελληνικό κίνημα στην Ευρώπη και συγκίνησε ακόμα και συντηρητικούς κύκλους και κυβερνήσεις που αρχικά ήταν αντίθετοι στην Επανάσταση. Παράλληλα, μεγάλες προσωπικότητες, όπως ο Βίκτωρ Ουγκώ και ο Ευγένιος Ντελακρουά, εξέφρασαν καλλιτεχνικά τη συμπαράσταση τους στα θύματα της Σφαγής.
Μάλιστα, η σφαγή που έγινε την Κυριακή του Πάσχα, στον Ιερό χώρο της Μονής του Αγίου Μηνά, θεωρήθηκε από τις κορυφαίες εκδηλώσεις μίσους, καθώς στον χώρο του μοναστηριού βρισκόταν άμαχος πληθυσμός που είχε πάει να παρακολουθήσει την αναστάσιμη Θεία Λειτουργία.