Ο Μιχάλης Σαράντης και η Μαίρη Μηνά είναι μαζί. Εδώ και πέντε χρόνια που ξεκίνησαν τη κοινή τους ζωή, μοιράζονται τις ανησυχίες και τις σκέψεις τους για το θέατρο και το μέλλον.
Η σχέση τους, βαθειά και αληθινή, έχει αγάπη, θαυμασμό, μια ιδιαίτερη αφοσίωση κα προσοχή του ενός προς τον άλλον. Ο ερχομός της κόρης τους, εννέα μηνών σήμερα, μεγάλωσε όλο αυτό που τους έδενε. Και τώρα που θα παίξουν μαζί για πρώτη φορά, δεν ονειρεύονται παρά την στιγμή που οι τρεις μαζί θα μπουν στην Επίδαυρο...
Την φετινή σας συνεργασία την επιδιώξατε. Θέλατε να είστε μαζί;
Μιχάλης Σαράντης: «Υπήρχε μια επιθυμία κατ΄αρχάς να ανταμώσουμε με την Εφη και τον Αρη. Είχαν γίνει εκατέρωθεν κρούσεις απ΄τα παιδιά για διάφορα πράγματα που δεν προέκυπταν χρονικά. Πέρυσι το καλοκαίρι ήρθε η πρόταση για τα “Βατράχια” σε μένα πρώτα και μετά στην Μαίρη –ήταν έγκυος, και δεν ξέραμε πως θα διαχειριστούμε την κατάσταση. Είναι πάντως καλύτερα που είμαστε μαζί και πρακτικά πέραν του καλλτεχνικού που το θέλαμε. Θα πάρουμε άλλωστε μαζί την κόρη μας στην Επίδαυρο».
Μαίρη Μηνά: «Η αλήθεια είναι ότι όταν αρχίσαμε να σκεφτόμαστε μήπως τελικά θα ήταν καλύτερα να μην είμαστε μαζί σε περιοδεία ώστε να είμαστε εναλλάξ μαζί της, καταλάβαμε ότι δεν το θέλαμε. Ολον αυτόν τον καιρό είμαστε μια γροθιά και δεν θέλαμε να το διαρρήξουμε. Οπότε το να παραμείνουμε μαζί –με κόστος, με ρίσκο, μας έκανε να κερδίζουμε σ΄αυτή την αίσθηση συσπείρωσης. Κάπως συναισθηματικά και ψυχικά μας ήταν πιο αναγκαίο».
Μ.Χ.: «Και βρισκόμαστε και πιο πολλές ώρες».
Μ.Μ.: «Βέβαια υπήρχε κι ένας φόβος ότι δηλαδή θα΄μαστε συνέχεια μαζί 24 ώρες το 24ωρο. Αντιθέτως, τελικά, είναι πολύ ανανεωτικό το να είμαστε μαζί σε εργασιακό πλαίσιο –και να βλέπω τον Μιχάλη μ΄άλλα μάτια, και όχι μ΄αυτά του συντρόφου ή μέσα απ΄την οικογένεια. Εχει ένα στοιχείο ανανέωσης».
Πως είναι να βλέπει ο ένας τον άλλον στις πρόβες;
Μ.Σ.: «Είναι η πρώτη φορά που δουλεύουμε μαζί. Εγώ την καμάρωνα που την καμάρωνα, τώρα τη βιώνω και στην δουλειά, στις πρόβες, στην παράσταση. Φανταζόμουν πως θα είναι στην πρόβα, αλλά τώρα που το βλέπω, καταλαβαίνω γιατί την καμάρωνα, βλέπω τον τρόπο που δουλεύει».