Ο αδικοχαμένος Chadwick Boseman, που έχασε τη μάχη με τον καρκίνο, είναι φέτος υποψήφιος για το Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για τον ρόλο του στην ταινία «Ma Rainey’s Black Bottom».
Εκεί ερμήνευσε έναν τρομπετίστα της τζαζ που ανήκε στην μπάντα της θρυλικής Μa Reiny, είχε όμως το όνειρο να χαράξει τη δική του πορεία. Ο άτυχος ηθοποιός, που θεωρείται από τα φαβορί της φετινής απονομής, μιας κι έχει ήδη κερδίσει τη Χρυσή Σφαίρα, πέθανε πριν ολοκληρωθεί η ταινία. Αν τελικά κερδίσει στις 25 Απριλίου θα είναι ο τρίτος ηθοποιός στην ιστορία που θα τιμηθεί με Όσκαρ μετά από το θάνατό του. Οι άλλοι δυο ήταν ο Heath Ledger και ο Peter Finch.
Στην 93ετή ιστορία των Βραβείων, ακόμα επτά άνδρες ηθοποιοί και μία γυναίκα, έχουν αποσπάσει μια υποψηφιότητα, ενώ δεν ήταν πια στη ζωή.
Ανεπίσημα, πρώτη -και η μοναδική γυναίκα- ήταν η Jeanne Eagels, που ήταν υποψήφια το 1930- στη δεύτερη δηλαδή απονομή της ιστορίας του θεσμού- για την ταινία «The Letter». Εκείνη την εποχή η Επιτροπή δεν ανακοίνωνε δημόσια τους υποψηφίους, παρά μόνο τον νικητή, για αυτό και η υποψηφιότητά της, αν και πραγματική, δεν θεωρείται επίσημη. Η Eagles είχε σοβαρό πρόβλημα με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά και ο θάνατος της οφειλόταν σε υπερβολική χρήση ηρεμιστικών που περίμενε για να κοιμηθεί. Ήταν μόλις 39 χρόνων.
Ο πρώτος υποψήφιος μετά θάνατον και μάλιστα για δυο ταινίες ήταν ο James Dean που σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1955 στα 24 του χρόνια. Το 1956 προτάθηκε για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία «Ανατολικά της Εδέμ», που πρόλαβε να δει πριν πεθάνει, αλλά έχασε από τον Ernest Borgnine, ο οποίος κέρδισε το βραβείο για την ερμηνεία του στην ταινία «Marty».
Την αμέσως επόμενη χρονιά θα είναι και πάλι υποψήφιος για το «Giant», το οποίο δεν έχει δει ποτέ, όμως κι αυτή τη φορά κέρδισε ο Yul Brynner για το «The King and I».
Ο Spencer Tracy, ένας θρύλος της υποκριτικής, έλαβε συνολικά εννέα υποψηφιότητες για Όσκαρ κατά τη διάρκεια της 37χρονης καριέρας του, κερδίζοντας δύο φορές. Η τελευταία του ήταν για την ταινία «Guess Who Coming to Dinner», που γύρισε με συμπρωταγωνίστριά του την Katharine Hepburn. Ο Τracey πέθανε από καρδιακή προσβολή στο σπίτι του στο Λος Άντζελες τρεις εβδομάδες μετά από τη λήξη των γυρισμάτων. Η Ακαδημία όμως τον τίμησε με μια υποψηφιότητα αλλά το Όσκαρ πήγε τελικά στον Rod Steiger για το «In the Heat of the Night».
Το 1977 ο Peter Finch έγινε ο πρώτος ηθοποιός που κέρδισε Όσκαρ μετά θάνατον για την ερμηνεία του ως βετεράνος παρουσιαστής ειδήσεων στη μαύρη κωμωδία «Network».
Ο Finch πέθανε από καρδιακή προσβολή στο Beverly Hills Hotel του Λος Άντζελες σε ηλικία 60 ετών, μόλις δύο μήνες μετά από την πρεμιέρα της ταινίας, που έγινε τον Νοέμβριο του 1976. Η τρίτη σύζυγος του Eletha, αποδέχτηκε το βραβείο λέγοντας: «Μακάρι να ήταν εδώ απόψε, αλλά αφού δεν είναι θα έχω αυτό να μου τον θυμίζει».
Ο Ralph Richardson ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου το 1985, δηλαδή 35 χρόνια μετά από την πρώτη του υποψηφιότητα, για την ερμηνεία του στο «Greystoke: The Legend of Tarzan, Lord of the Apes». Παρά το γεγονός ότι έλαβε μια σειρά από άλλες διακρίσεις, όπως το BAFTA, το βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών και το ειδικό βραβείο Laurence Olivier, δεν κατάφερε να κερδίσει το Όσκαρ ποτέ. Εκείνη τη χρονιά πάντως νικητής ήταν ο Haing S. Ngor για την ταινία «The Killing Fields». Ο Richardson πέθανε στα 80 του χρόνια μετά από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια.
Ο Ιταλός ηθοποιός Massimo Troisi πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1994 στα 41του χρόνια, 12 ώρες μετά από την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της ταινίας «Il postino». Ήταν άρρωστος -στην πραγματικότητα είχε προβλήματα με την καρδιά του από παιδί- όμως ανέβαλε το χειρουργείο, γιατί ήθελε διακαώς να παίξει αυτό το ρόλο. Οι δικοί του άνθρωποι ανακάλυψαν το μυστικό του, αφού πια είχε φύγει από τη ζωή. Μάλιστα εξαιτίας των προβλημάτων που είχε, μπορούσε να εργαστεί μόνο μια ώρα την ημέρα, όμως εκείνος δεν έδινε σημασία στις εντολές των γιατρών. Ένα άρθρο των New York Times που γράφτηκε λίγο πριν από την κυκλοφορία της ταινίας στις ΗΠΑ το 1995 έλεγε: «Ο Troisi, που αρνήθηκε να αναγνωρίσει ή να καταλάβει την ασθένειά του, κοιμήθηκε στο σπίτι της αδερφής και δεν ξύπνησε ποτέ ξανά».
Τελικά το 1996 προτάθηκε για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του, αλλά και για Όσκαρ Καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου μαζί με τους Anna Pavignano, Michael Radford, Furio Scarpelli και Giacomo Scarpelli. Νικητής της βραδιάς όμως ήταν ο Nicolas Cage για την ερμηνεία του στην ταινία «Leaving Las Vegas».
Το 2009 ο Heath Ledger βραβεύτηκε για το ρόλο του Τζόκερ στο «The Dark Knight» του Christopher Nolan. Ο 28χρονος ηθοποιός, που αντιμετώπιζε προβλήματα με τα ναρκωτικά, αφοσιώθηκε στη μελέτη του εμβληματικού villain με πάθος. Κλείστηκε μόνος του σε ένα ξενοδοχείο για έναν μήνα και δοκίμαζε διάφορες τεχνικές για να βελτιώσει τη στάση του σώματος του και τη φωνή του, ώστε να πετύχει το αποτέλεσμα που ήθελε. Παράλληλα, κρατούσε ένα ημερολόγιο, στο οποίο κατέγραφε τις σκέψεις και τα συναισθήματα του Τζόκερ που εναλλάσσονταν καθημερινά.
Πολλοί λένε ότι αυτός ο ρόλος τον οδήγησε σε σκοτεινά μονοπάτια, που τον έκαναν τελικά να δώσει τέρμα στη ζωή του, λίγους μήνες μετά από τη λήξη των γυρισμάτων. Αν κι επίσημα ο θάνατός του αποδόθηκε σε υπερβολική δόση χαπιών, η αλήθεια είναι πως οι άνθρωποι του περιβάλλοντός του ήξεραν πως ο σπουδαίος ηθοποιός είχε ταυτιστεί σε τέτοιο σημείο με τον Τζόκερ, που συχνά μπέρδευε την πραγματικότητα και έχανε την αίσθηση του χρόνου.
Έναν χρόνο μετά, η αδερφή, η μητέρα και ο πατέρας του παρέλαβαν το βραβείο. Η μητέρα του Sally Bell είπε στην ευχαριστήρια ομιλία της: «Ο Heath ήταν μια τόσο συμπονετική και γενναιόδωρη ψυχή, που έφερε ενθουσιασμό και έμπνευση στη ζωή μας. Είμαστε πραγματικά συγκλονισμένοι από αυτή την κίνηση. Απόψε επιλέγουμε να γιορτάσουμε και να είμαστε χαρούμενοι για όσα έχει επιτύχει».
