«American Gigolo»: Η ταινία που έκανε τον Giorgio Armani συνώνυμο του στιλ
Το American Gigolo εκτόξευσε τον Ρίτσαρντ Γκιρ και έκανε τον Giorgio Armani παγκόσμιο fashion icon, θέτοντας νέα πρότυπα ανδρικής κομψότητας και επαναπροσδιορίζοντας τη μόδα του ’80.
Υπάρχουν στιγμές που ο κινηματογράφος και η μόδα συναντιούνται τόσο αρμονικά, ώστε η ιστορία αλλάζει για πάντα. Το 1980, η ταινία «American Gigolo» του Πολ Σρέιντερ με τον Ρίτσαρντ Γκιρ δεν ήταν απλώς ένα ερωτικό θρίλερ που έμελλε να τον εκτοξεύσει στη σφαίρα των μεγάλων σταρ. Ήταν το φιλμ που έβαλε τη σφραγίδα του Giorgio Armani στο αμερικανικό κοινό, μετατρέποντας τον Ιταλό σχεδιαστή σε σημείο αναφοράς για ολόκληρη τη δεκαετία του ’80.
Ο Giorgio Armani ίδρυσε τον οίκο του το 1975 στο Μιλάνο, σε μια περίοδο όπου η ανδρική μόδα χαρακτηριζόταν από αυστηρές γραμμές, έντονες βάτες και βαριά κοστούμια που στόχευαν να δώσουν στον άνδρα μια εικόνα ισχύος και κύρους. Τα πρώτα του σχέδια απευθύνονταν κυρίως σε σώματα με αθλητική δομή, αναδεικνύοντας τη γλυπτική φόρμα του κορμού και την αίσθηση της δύναμης.
Ωστόσο, ο Armani διέκρινε γρήγορα ότι η νέα εποχή απαιτούσε κάτι διαφορετικό. Οι άνδρες στα τέλη της δεκαετίας του ’70 δεν ήθελαν πια να κρύβονται πίσω από υπερβολικές βάτες ή να ασφυκτιούν μέσα σε σκληρές γραμμές που τους έκαναν να μοιάζουν περισσότερο με «πανοπλίες» παρά με κοστούμια. Η καθημερινότητα ζητούσε κομψότητα πιο ελαφριά.
Έτσι, ο Armani προχώρησε σε μια κίνηση-τομή και αφαίρεσε τις βαριές φόδρες και τις βάτες. Το αποτέλεσμα ήταν μια σιλουέτα πιο μαλακή και ρευστή, που αγκάλιαζε το σώμα αντί να το περιορίζει. Η ανδρική φιγούρα απέκτησε φυσικότητα, χαλαρότητα και μια αβίαστη γοητεία που έμοιαζε ταυτόχρονα μοντέρνα και διαχρονική.
Αυτό το «soft tailoring» με ανάλαφρα υφάσματα και τολμηρές αποχρώσεις ήταν που τράβηξε το βλέμμα του Χόλιγουντ. Και η στιγμή της μεγάλης συνάντησης δεν άργησε να έρθει.
Αρχικά, ο ρόλος του Julian Kay στο «American Gigolo» προοριζόταν για τον Τζον Τραβόλτα. Ο μάνατζέρ του μάλιστα ήταν αυτός που πρότεινε στον Πολ Σρέιντερ τον Armani, προβλέποντας ότι βρισκόταν ένα βήμα πριν από την παγκόσμια καταξίωση. Ο Τζον Τραβόλτα είχε ήδη με Armani για το Variety, φέρνοντας τεράστια δημοσιότητα στον οίκο. Όμως τελικά αποχώρησε από το project, και λίγες εβδομάδες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, ο σκηνοθέτης επέλεξε τον ανερχόμενο τότε Ρίτσαρντ Γκιρ.
Η αλλαγή αυτή αποδείχθηκε καθοριστική. Ο Armani, με ελάχιστο χρόνο, σχεδίασε μια ολοκαίνουργια γκαρνταρόμπα ειδικά για τον Ρίτσαρντ Γκιρ, δίνοντάς του μια εικόνα που όχι μόνο ταίριαζε στον χαρακτήρα, αλλά και τον μετέτρεψε σε σύμβολο αρρενωπότητας και κομψότητας.
Ο Ρίτσαρντ Γκιρ ως «ζωντανή βιτρίνα» του Armani
Το φιλμ εξελίχθηκε σε ένα άτυπο fashion show. Ο Ρίτσαρντ Γκιρ δεν εμφανίζεται απλώς με εντυπωσιακά κοστούμια, αλλά υπάρχει ολόκληρη σκηνή στην οποία ο χαρακτήρας του επιλέγει πουκάμισα, γραβάτες και σακάκια με τελετουργική ακρίβεια, σαν να μας ξεναγεί στον κόσμο του Armani.
Κοστούμια για τη μέρα, για το βράδυ, για τη δουλειά, για την έξοδο -όλα φέρουν τη σφραγίδα του Ιταλού σχεδιαστή. Ο Ρίτσαρντ Γκιρ φορά Armani από τα εσώρουχα και τα αξεσουάρ μέχρι το εμβληματικό παλτό που έγινε αντικείμενο λατρείας. Οι Αμερικανοί θεατές παρακολουθούσαν έναν άνδρα που ενσάρκωνε το ιδανικό του στιλ, και ξαφνικά η ερώτηση ήταν μία: «Πώς μπορώ να ντυθώ κι εγώ έτσι;».
Η επιρροή ήταν τεράστια. Για πρώτη φορά, η ανδρική μόδα στις Ηνωμένες Πολιτείες βρήκε ένα νέο πρότυπο: τον στιλάτο επαγγελματία, κομψό χωρίς υπερβολές, σέξι χωρίς να προσπαθεί.
Ο ίδιος ο Armani δήλωσε χρόνια αργότερα ότι η εμπειρία αυτή ήταν «καθοριστικό ορόσημο» για την καριέρα του. Ο Πολ Σρέιντερ αντιμετώπισε τα ρούχα σαν «συμπρωταγωνιστή» του Ρίτσαρντ Γκιρ, με την κάμερα να στέκεται σε κάθε λεπτομέρεια: τις ραφές, τα υφάσματα, το παιχνίδι με τις αποχρώσεις. Ο σχεδιαστής, λάτρης της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ, είδε ξαφνικά το όνομά του να αποκτά κινηματογραφική αίγλη.
Το «American Gigolo» λειτούργησε σαν διαφημιστική καμπάνια διάρκειας δύο ωρών για τον οίκο Armani. Και το κοινό, που διψούσε για μια νέα πρόταση στην ανδρική κομψότητα, αγκάλιασε τον Ιταλό δημιουργό με ενθουσιασμό.
Η κληρονομιά του «American Gigolo»
Από εκείνη τη στιγμή και μετά, τίποτα δεν ήταν το ίδιο. Ο Armani καθιερώθηκε στο Χόλιγουντ και έντυσε δεκάδες ακόμα παραγωγές, αλλά και αναρίθμητους σταρ στο κόκκινο χαλί. Η δεκαετία του ’80 έγινε συνώνυμη με το «power suit» του Armani, το οποίο φορέθηκε από άνδρες που ήθελαν να δείχνουν ισχυροί και σύγχρονοι.
Πέρα όμως από την εμπορική του επιτυχία, η ταινία ανέδειξε μια νέα φιλοσοφία γύρω από το ανδρικό στιλ: το ρούχο δεν ήταν απλώς εργαλείο κοινωνικής καταξίωσης, αλλά φορέας ταυτότητας, διάθεσης και αυτοπεποίθησης.
Σήμερα, 45 χρόνια μετά την πρεμιέρα του American Gigolo, η συνεργασία Armani–Gere παραμένει ένα από τα πιο λαμπρά παραδείγματα της δυναμικής σχέσης κινηματογράφου και μόδας. Η έννοια του effortless chic, που ο Armani εισήγαγε τότε, είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ.
