Mέσα στο ατελιέ της Hermès στο Παρίσι: Πώς φτιάχνεται η εμβληματική Birkin bag
Η δημιουργία μιας τσάντας Birkin είναι εμπειρία μύησης. Σε ένα φωτεινό ατελιέ στο Παρίσι, η τέχνη, ο χρόνος και η υπομονή ενώνονται για να γεννηθεί ένα αντικείμενο που θεωρείται θρύλος.
Στο εσωτερικό του ατελιέ του Hermès δεν υπάρχει απλώς μια αίσθηση πολυτέλειας, αλλά ένας ολόκληρος ρυθμός ζωής. «Πρέπει να προσαρμοστείς στο Hermès time», λέει η Priscila Alexandre, creative director του τμήματος δερμάτινων ειδών του οίκου στην βρετανική Telegraph.
Ο χρόνος λειτουργεί αλλιώς εδώ. Είναι μια ήρεμη, αφοσιωμένη πραγματικότητα, που υπάρχει μόνο για να γεννά κάτι εξαιρετικό. Στο κεντρικό αίθριο του κτιρίου, το φως μπαίνει διακριτικά και περιβάλλει κάθε δημιουργία με φροντίδα.
Η τσάντα Birkin, σχεδιασμένη για την Jane Birkin το 1984, έχει ξεπεράσει το πρόσωπο της έμπνευσής της- η αυθεντική τσάντα μόλις πωλήθηκε σε δημοπρασία για 8,6 εκατ. ευρώ. Η θέση της στη μόδα είναι σχεδόν μυθική, με ολόκληρα επεισόδια σειρών όπως το «Sex and the City» να περιστρέφονται γύρω από την απόκτησή της.
Πώς φτιάχνεται η διάσημη τσάντα Birkin της Hermès
Όσο για τις λίστες αναμονής; Οι φήμες μιλούν για αναμονή έξι ετών. Η Hermès, όμως, απορρίπτει αυτά τα σενάρια, υποστηρίζοντας πως το μόνο που απαιτείται είναι υπομονή και χτίσιμο σχέσης με το κατάστημα.
Στο atelier του Παρισιού, κάθε Birkin, που το κόστος της ξεκινά από τις 20.000 ευρώ, αρχίζει τη ζωή της σαν ένα σύνολο από λωρίδες δέρματος, μεταλλικά εξαρτήματα και κλωστές. Είναι σχεδόν σοκαριστικό να τη βλέπεις έτσι, απογυμνωμένη από την αίγλη της.
«Σαν να βλέπεις τη Μαρία Αντουανέτα χωρίς την περούκα της», λέει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος της Telegraph, Stephen Doig. Κι όμως, σε αυτή την πρώτη φάση ξεκινά η μαγεία.
Το κάθε κομμάτι αναλαμβάνεται από έναν και μόνο τεχνίτη. Από την αρχή έως το τέλος, είναι έργο ενός ανθρώπου. Δεν υπάρχουν γραμμές παραγωγής, ούτε στόχοι παραγωγικότητας ανά ημέρα.
Η εκπαίδευση διαρκεί τουλάχιστον δύο χρόνια και κάθε νέος τεχνίτης μαθαίνει δίπλα σε μετρ της τέχνης. Όταν αποφοιτήσει, πρέπει να είναι ικανός να φτιάξει ολοκληρωτικά τις πιο περίπλοκες τσάντες του οίκου: την Birkin και την Kelly.
Το εσωτερικό του εργαστηρίου είναι γεμάτο προσωπικά αντικείμενα, φωτογραφίες και φυτά. Είναι ένας ζωντανός χώρος δημιουργίας. Οι ραφές μετρούνται με ακρίβεια. Η κλωστή περνιέται τρεις φορές από τη βελόνα για μεγαλύτερη αντοχή και αν κοπεί, η διαδικασία ξεκινά από την αρχή. «Δεν μετράμε τον χρόνο. Μετράμε το αποτέλεσμα», λέει ένας τεχνίτης.
Από τη φαρδιά Constance, που απαιτεί καυτό μέταλλο για να «φουσκώσει» σωστά, μέχρι την απόλυτα λιτή Kelly, η κάθε λεπτομέρεια φωνάζει επιμέλεια. Το δέρμα γυαλίζεται με γυάλινη πέτρα. Η κόλλα αφαιρείται σε μικροσκοπικά σημεία με λείανση. Ο τελικός στόχος είναι η απλότητα με την πιο περίπλοκη μορφή της. «Χρειάζεται αληθινή δεξιοτεχνία για να φαίνεται τόσο καθαρό το αποτέλεσμα», εξηγεί η Alexandre.
Η διάρκεια ζωής της κάθε Hermès δεν είναι απλώς υψηλή. Είναι σχεδόν αιώνια. Ο Jean‑Louis Dumas, πρώην CEO και απόγονος του ιδρυτή του οίκου, συνήθιζε να λέει: «Ένα πολυτελές αντικείμενο είναι εκείνο που μπορεί να επισκευαστεί». Η Alexandre προσθέτει: «Αν χαλάσει το χερούλι, οφείλουμε να το επισκευάσουμε με τον ελάχιστο δυνατό αντίκτυπο. Για αυτό το σχεδιάζουμε διαφορετικά».
Το design δεν είναι ποτέ τυχαίο. Η Alexandre έχει ένα mini atelier δίπλα στο γραφείο της, όπου συνεργάζεται καθημερινά με τεχνίτες για νέες ιδέες. «Αυτός ο άμεσος διάλογος μας βοηθά να καταλάβουμε νωρίς τι δουλεύει και τι όχι. Είναι το μικρό μας εργαστήριο ιδεών», λέει. Στόχος της είναι η δημιουργία αντικειμένων που απαντούν στις ανάγκες του σήμερα, χωρίς να αγνοούν την ιστορία τους.
Για την ίδια, κάθε νέα δημιουργία έχει πίσω της έναν χαρακτήρα. Έναν άνθρωπο που τη φορά, που ζει μαζί της. «Η εργονομία, η αφή, η πρακτικότητα, όλα έχουν σημασία», λέει δείχνοντας μια τσάντα Arcon. Αν η Kelly ξεκουράζεται στο σκαμπό της στο Maxim's, η Allback πλάτη μπορεί να βρίσκεται στον ώμο ενός ποδηλάτη.
Η Hermès ξεκίνησε με σέλες και πέρασε στην κατασκευή τσαντών για την εποχή των αυτοκινήτων. Τώρα, συνεχίζει να εξελίσσεται με βάση τις ανάγκες της εποχής. «Ανταποκρινόμαστε στον τρόπο που ζούμε», λέει. Το «Hermès time», όσο αργό κι αν είναι, παραμένει απόλυτα συγχρονισμένο με το παρόν.
