Ας ξεκινήσουμε με το εξής: ήταν πραγματικά αναζωογοννητικό να βλέπουμε μια συλλογή εμπνευσμένη από τα 20s εν μέσω του «τυφώνα» των 00s και των 90s που διελαύνει στη μόδα των τελευταίων σεζόν.
Και, όχι, δεν προκαλεί εντύπωση που το refreshing take έρχεται από την Maria Grazia Chiuri, μία από τις πιο επιδραστικές creative directors της τελευταίας δεκαετίας, που προχωρά ασταμάτητη, κρύβοντας εκπλήξεις σε κάθε συλλογή της.
Η αφοσίωσή της στην ανάδειξη σπουδαίων καλλιτέχνιδων από όλα τα μήκη και τα πλάτη καλά κρατεί ακόμα -αυτή τη φορά το focus γύρισε στη θρυλική Josephine Baker, αλλά ενισχύθηκε με τα εντυπωσιακά έργα της Αφροαμερικανίδας εικαστικού Mickalene Thomas που ανέλαβε να ντύσει σκηνικά την παράσταση.
Η Josephine Baker, μια larger than life γυναίκα, υπέροχη χορεύτρια τσάρλεστον και τζαζ, κατάσκοπος της Γαλλίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ακτιβίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα και αντιρατσίστρια, είναι πάντα μια μορφή την οποία αξίζει να τιμά η μόδα, η τέχνη και οτιδήποτε δημιουργικό.
Η Maria Grazia Chiuri άπλωσε τις ιδέες της σε δύο επίπεδα -στη λάμψη των 20s cabaret και των flapper girls με τα βελούδινα παλτό, τα evening gowns σε ίσια γραμμή και τα ντελικάτα lingerie συνδυασμένα με μεταξωτές, dramatic ρόμπες αλλά και τις πιο αυστηρές γραμμές του daywear, τα ταγιέρ από υφάσματα με τσάκιση, και τις «σκιές» του γερμανικού εξπρεσσιονισμού.
Όλο αυτό το σύμπαν του μεσοπολέμου, η ζωντάνια αλλά και η σαγήνη, η ηδονική αίσθηση της ελευθερίας που δημιουργούσε το μικροκλίμα των κύκλων των διανοούμενων του Παρισιού (και που κατέρρευσε με πάταγο με την άνοδο του ναζισμού) λειτούργησε σαν background music για τη δημιουργία της Chiuri, η οποία ωστόσο επέλεξε -αν και σε couture πλαίσιο -να κρατήσει σχετικά χαμηλούς τόνους.
