Ο οίκος Balenciaga έντυσε ακαδημαϊκό για την εισαγωγή του στη γαλλική Ακαδημία

Ποιος είπε ότι η ακαδημία παραμένει ασυγκίνητη από το high fashion;

Ο Γάλλος κριτικός λογοτεχνίας, καθηγητής στο Collège de France, και συγγραφέας Αντουάν Κομπανιόν ανέθεσε στον οίκο Balenciaga να δημιουργήσει το επίσημο ένδυμα για την τελετή εισαγωγής του στη γαλλική Ακαδημία, ενώ το σπαθί του ανέλαβε να κατασκευάσει ο επίσης εμβληματικός οίκος Boucheron.

Η Académie Française ιδρύθηκε τον τον 17ο αιώνα και αποτελείται από 40 μέλη που είναι γνωστά ως «οι αθάνατοι» (les immortels). Τα μέλη εκλέγονται από τους συναδέλφους τους και συνεδριάζουν κάθε Πέμπτη, ενώ το «habit vert», δηλαδή το φράκο, αλλά και το σπαθί είναι κομμάτια της τελετουργικής ενδυμασίας τους.

Ο Κομπανιόν, που γεννήθηκε το 1950, έχει σημειώσει μια αξιοσημείωτη ακαδημαϊκή πορεία με πολλές διακρίσεις. Έχει διατελέσει καθηγητής μεταξύ άλλων στα Πανεπιστήμια του Columbia και της Σορβόννης, ειδικεύεται στον Μαρσέλ Προυστ και έχει δημοσιεύει μεταξύ άλλων μελέτες για τον Μισέλ ντε Μοντέν, τον Σαρλ Μπωντλαίρ και την Κολέτ.

Παρά το γεγονός ότι θεωρείται (και είναι) ένας από τους πιο εμβληματικούς γαλλικούς οίκους, αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο Balenciaga ανέλαβε να σχεδιάσει το ένδυμα για μια τέτοια περίσταση, στα 106 χρόνια του. Ως τώρα, οι «immortels» προτιμούσαν δημιουργίες του Dior ή του Givenchy.

Το τελετουργικό ένδυμα που δημιούργησε ο ίδιος ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου, Demna Gvasalia, χρειάστηκε περισσότερες από 300 ώρες ραπτικής στα εργαστήρια του οίκου, ενώ τα υλικά επιλέχθηκαν από τις πιο γνωστές υφάντριες στον κλάδο τους. Το φράκο είναι διακοσμημένο με το χαρακτηριστικό κέντημα κλαδιού ελιάς, πλεγμένο σε χρυσό και πράσινο, για το οποίο το Maison Lesage χρειάστηκε 900 ώρες δουλειάς.

Από την άλλη, το ξίφος, το οποίο σχεδίασε ο οίκος Boucheron σε συνεργασία με τον Κομπανιόν, ήταν μια εξ'ολοκλήρου γυάλινη κατασκευή ως φόρος τιμής στη διαφάνεια, ενώ περιελάμβανε διακοσμητικά στοιχεία που συμβόλιζαν σταθμούς στην πορεία του, όπως μια φράση του Προυστ και ένα φτερό ως αναφορά στη συμβολή του στη λογοτεχνική θεωρία.