Μετά από σχεδόν 20 χρόνια γάμου, δεν έχω καμία αμφιβολία γι' αυτά που θέλω και πώς τα θέλω στο κρεβάτι μου.
Ο σύζυγός μου και εγώ γνωριστήκαμε όταν ήμασταν 18 ετών και παντρευτήκαμε τρία χρόνια αργότερα. Τα τελευταία χρόνια νιώθω ότι βαριέμαι το σεξ μαζί του και προτιμώ να αυτοϊκανοποιούμαι. Καταλαβαίνω ότι δεν βοηθάω τη σχέση μας, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
Κάνουμε σεξ μια φορά περίπου το μήνα και αυτό μετά από δική του προτροπή. Εχουμε δύο παιδιά και η ζωή μας κυλάει σε πολύ νορμάλ επίπεδα.
Θεωρώ ότι και ο σύζυγός μου θα αυνανίζεται μέσα από το διαδίκτυο και αποφεύγει την σεξουαλική επαφή μαζί μου. Δεν μου έχει αναφέρει, όμως, απολύτως τίποτα για την σεξουαλική μας δραστηριότητα και ότι κάνουμε σεξ πολύ λίγο.
Οταν λείπουν τα παιδιά και είμαι μόνη μου στο σπίτι, αυτοϊκανοποιούμαι μέρα παρά μέρα. Δεν θέλω να το κάνω, αλλά νιώθω ότι δεν μπορώ να το αποφύγω. Κάποιες φορές θυμώνω με τον εαυτό μου που δεν μπορώ να το διαχειριστώ.
Τα πρώτα χρόνια του γάμου μας το έκανα και πάλι μόνη μου, αλλά σε πιο αραιά χρονικά διαστήματα. Ενιωθα μεγάλη ενοχή, αλλά δεν γινόταν αλλιώς γιατί σχεδόν σπάνια μπορούσα να έρθω σε οργασμό μαζί του. Δεν ήθελα να τον πληγώσω με το να του το πω και πολλές φορές προσποιούμουν ότι ερχόμουν σε κορύφωση.
Δεν ήθελα να βλάψω την αντρική του περηφάνεια. Κάθε φορά με το που πήγαινε στο μπάνιο για να πλυθεί μετά το σεξ, εγώ αυνανιζόμουν στα βιαστικά για να ικανοποιηθώ. Μυστικά από εκείνον.
Θυμάμαι μόνο μια φορά, βγήκε ξαφνικά από το μπάνιο και με έπιασε στα πράσα. Με ρώτησε έκπληκτος «τι κάνεις εκεί;». Εγώ για να τα μπαλώσω του είπα ότι θέλω κι άλλο σεξ και εκείνος το δέχτηκε με αμηχανία. Αλλά είμαι σίγουρη πως δεν πείστηκε.