Επίμονος βήχας για εβδομάδες: Τι λέει ο πνευμονολόγος
Ο επίμονος βήχας δεν είναι απλά ενοχλητικός. Όταν διαρκεί πάνω από οκτώ εβδομάδες, μπορεί να αποτελεί προειδοποίηση για σοβαρότερα προβλήματα υγείας, σύμφωνα με πνευμονολόγο.
Ο βήχας που δεν υποχωρεί είναι από τα πιο κοινά συμπτώματα που οδηγούν σε επίσκεψη στον γιατρό. Όταν όμως παραμένει για εβδομάδες, παύει να είναι απλώς μια ενόχληση και μπορεί να κρύβει σημαντικές αιτίες. Ο πνευμονολόγος Χοακίν Λαμέλα Λόπεθ εξηγεί στο ισπανικό Hola ότι οι λόγοι μπορεί να ποικίλλουν από το κάπνισμα και το άσθμα έως το γαστροοισοφαγικό reflux και ακόμα και ψυχολογικούς παράγοντες.
Η αναγνώριση της προέλευσης του βήχα είναι καθοριστική για να διαχωριστεί ένας αβλαβής βήχας από την πιθανή εκδήλωση σοβαρότερης ασθένειας. Παράλληλα, ένας επίμονος βήχας δεν επηρεάζει μόνο τη σωματική υγεία, αλλά και την ψυχολογική ευεξία και την ποιότητα ζωής.
Γιατί ο βήχας σας επιμένει για εβδομάδες
Ένας βήχας χαρακτηρίζεται ως χρόνιος όταν διαρκεί οκτώ εβδομάδες ή περισσότερο. Ακόμη και βήχας μικρότερης διάρκειας, τριών ή τεσσάρων εβδομάδων, απαιτεί ιατρική αξιολόγηση.
Ο βήχας που σχετίζεται με οξεία βρογχίτιδα μπορεί να κρατήσει για αρκετές εβδομάδες, αλλά συνήθως αρχίζει να υποχωρεί πρώτα τη νύχτα και αργότερα κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Οι πιο συνηθισμένες αιτίες χρόνιου βήχα στους ενήλικες είναι η χρόνια βρογχίτιδα από κάπνισμα και οι βρογχεκτασίες. Ένας επίμονος βήχας με φυσιολογική ακτινογραφία μπορεί να οφείλεται σε άσθμα, σταγόνες από ρινίτιδα ή ιγμορίτιδα ή γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Ο πνευμονολόγος τονίζει ότι «το κάπνισμα είναι η πιο συχνή αιτία χρόνιου βήχα και ευθύνεται για σοβαρές ασθένειες όπως ΧΑΠ, καρκίνος πνεύμονα, λάρυγγα, κύστης και μαστού».
Η γαστροοισοφαγικό πλαινδρόμηση συχνά ενοχοποιείται για τον βήχα, αλλά η χρήση αντιόξινων δεν βελτιώνει πάντα την κατάσταση, καθώς η πραγματική αιτία μπορεί να είναι διαφορετική. Επιπλέον, δεν υπάρχει αναπνευστική αλλεργία, αλλά ατοπική ρινίτιδα ή άσθμα. Ο βήχας μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα του άσθματος και εμφανίζεται κυρίως το βράδυ, συνοδευόμενος από συριγμό ή δύσπνοια.
Πώς αντιμετωπίζεται ο χρόνιος βήχας
Η διάγνωση γίνεται μέσω λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού και φυσικής εξέτασης. Όπως έλεγε ο Γουίλιαμ Όσλερ «αν ακούσεις τον ασθενή, σου αποκαλύπτει τη διάγνωση». Σε περίπτωση αμφιβολίας, συνιστώνται επιπλέον εξετάσεις όπως ακτινογραφία θώρακα, σπιρομέτρηση, αξονική θώρακα και αιματολογικοί έλεγχοι.
Η σπιρομέτρηση είναι απαραίτητη αν υπάρχει υποψία άσθματος ή ΧΑΠ, ενώ η βρογχοσκόπηση μπορεί να ζητηθεί σε καπνιστές ή όταν χρειάζεται να εξεταστεί εσωτερικά το βρογχικό δέντρο. Αν ο βήχας συνδέεται με reflux, προτείνεται παραπομπή σε γαστρεντερολόγο.
Υπάρχει και ο σωματικός βήχας, που προηγουμένως ονομαζόταν νευρικός ή ψυχογενής βήχας. Χαρακτηρίζεται από βήχα που συνήθως δεν εμφανίζεται κατά τον ύπνο και συνδέεται με άγχος, στρες ή ψυχολογικές διαταραχές. Ο βήχας αυτός μπορεί να συνοδεύεται από λειτουργικές διαταραχές του εντέρου όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Η αντιμετώπιση του χρόνιου βήχα εξαρτάται από την αιτία του. Αν η αιτία είναι άγνωστη ή ανίατη, μπορεί να χρησιμοποιηθούν σκευάσματα όπως η δεξτρομεθαρφάνη για τη μείωση των συμπτωμάτων. Νεότερες θεραπείες, όπως το camlipixant, εφαρμόζονται σε ανθεκτικούς βήχες, αν και η αποτελεσματικότητά τους παραμένει υπό διερεύνηση.
