Τι σημαίνει αν δεν έχεις καμία όρεξη να βγεις τα Σαββατοκύριακα, σύμφωνα με έναν ψυχοθεραπευτή
Πολλοί είναι εκείνοι που προτιμούν να μένουν στο σπίτι τα Σαββατοκύριακα, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα κάτι κακό. Ωστόσο, μία ψυχολόγος εξηγεί πότε αυτή η πράξη κρύβει βαθύτερες αιτίες.
Για τους «σπιτόγατους»
Είστε από εκείνους τους ανθρώπους που προτιμούν να μένουν σπίτι παρά να κάνουν σχέδια με την οικογένεια και τους φίλους τους. Και πράγματι, μερικές φορές το καλύτερο σχέδιο είναι αυτό όπου χαλαρώνετε και απολαμβάνετε την δική σας παρέα , αλλά μπορεί να έχετε αναρωτηθεί το εξής: «Μήπως θα έπρεπε να βγω λίγο και να κοινωνικοποιηθώ; Μήπως είναι λίγο προβληματικό να μένω σπίτι κάθε ΣΚ από επιλογή;»
Η ψυχολόγος Lourdes Ramón, η οποία έχει πάνω από 20 χρόνια εμπειρίας στην ολιστική ψυχοθεραπεία, εξηγεί ότι αν βρεθείτε σε αυτή την κατάσταση, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να σκεφτείτε το πλαίσιο στο οποίο είστε. Για παράδειγμα, πόσο χρονών είστε αυτή τη στιγμή και ποια περίοδο της ζωής σας αρχίσατε να είστε πιο μοναχικοί είναι δύο βασικά ερωτήματα που μπορούν να ξεκαθαρίσουν λίγο το τοπίο.
«Αν μιλάμε για κάτι που άρχισε να συμβαίνει πρόσφατα, θα μπορούσε να είναι ότι προσπαθείτε να διαχειριστείτε τα συναισθήματά σας επειδή αισθάνεστε περισσότερο άγχος στο συναισθηματικό κομμάτι ή σε εκείνο της εργασίας», λέει η ψυχοθεραπεύτρια.
Ίσως χρειάζεται να ξεκουραστείτε συναισθηματικά, σωματικά ή ψυχικά και το να μένετε σπίτι είναι ένας τρόπος να σταματήσετε αυτή την υπερδιέγερση.
Μερικές
φορές, μπορεί να δυσκολεύεστε
γενικά στο
κομμάτι της κοινωνικοποίησης.
Σε
αυτή την περίπτωση, το πιο σημαντικό
είναι να κατανοήσετε
από πού προέρχεται η ανάγκη σου να μένεις
στο σπίτι και να διερευνήσεις τι είδους
θεραπεία θα μπορούσε να σε βοηθήσει.
Εξερευνώντας την ρίζα του προβλήματος-Γιατί δεν θέλεις ποτέ να βγεις έξω;
Το γεγονός ότι προτιμάς να μένεις στο σπίτι τα Σαββατοκύριακα δεν αποτελεί απαραίτητα κάτι προβληματικό, αλλά η ψυχολόγος συνιστά να εμβαθύνεις στο τι σημαίνει για σένα το να μένεις στο σπίτι. Έτσι λοιπόν, μπορείς να θέσεις στον εαυτό σου τα εξής ερωτήματα:
- Τι αντιπροσωπεύει για σένα το να μένεις στο σπίτι;
- Πώς νιώθεις σχετικά με το τι σημαίνει το «σπίτι»;
- Όταν επιλέγεις να μείνεις μέσα, τι νιώθεις; Χαρά, ενοχή, παραίτηση;
Το να μένεις στο σπίτι το Σαββατοκύριακο μπορεί να είναι ένας ιερός χρόνος για να αποσυρθείς και να ανακτήσεις δυνάμεις. Αλλά μπορεί επίσης να αποτελεί ένδειξη βαθύτερων προβλημάτων, όπως είναι ένα αδιερεύνητο τραύμα, χρόνια κόπωση ή επαγγελματική εξουθένωση (burnout). Για κάποιους, είναι μια αντίδραση ενός υπερδιεγερμένου νευρικού συστήματος που εισέρχεται σε κατάσταση «παγώματος» (Dorsal Vagal Shutdown), ενώ για άλλους, είναι ένας φυσικός τρόπος ρύθμισης όταν ο έξω κόσμος φαίνεται υπερβολικά απαιτητικός, βαρύς ή απειλητικός.
Κλείνεσαι στον εαυτό σου ή απλώς χρειάζεσαι ένα διάλειμμα;
Σύμφωνα με τη Ramón, το να πατήσεις το κουμπί της παύσης είναι μερικές φορές απαραίτητο, ώστε να μπορέσουμε να συνέλθουμε, να βρούμε τα πατήματά μας και να συνδεθούμε με τον εσωτερικό μας εαυτό, να ανακαλύψουμε ποιοι είμαστε και πού θέλουμε να πάμε.
Εξηγεί πως αυτή η «στάση» είναι ουσιαστική, γιατί μας δίνει την ευκαιρία να ακούσουμε τον εαυτό μας και να αποκτήσουμε συνείδηση. Μερικές φορές, το να πιέζεσαι να κοινωνικοποιηθείς μπορεί να σε μπλοκάρει ακόμα περισσότερο, επειδή αντί να δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να ακούσει τις συναισθηματικές του ανάγκες, αποσυνδέεσαι και καταπιέζεις τα συναισθήματά σου απλώς για να μπορέσεις να ταιριάξεις σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο.
Η ψυχοθεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει
να μάθετε να επικυρώσετε τα συναισθήματά
σας και να αναγνωρίσετε τις εσωτερικές
σας σκέψεις.
Το καλύτερο πρώτο βήμα
αν δυσκολεύεστε να κοινωνικοποιηθείτε
είναι να το προσπαθήσετε με ανθρώπους
με τους οποίους νιώθετε ασφάλεια, άνεση
και κατανόηση. Με λίγα λόγια φροντίστε
να είστε σε ένα περιβάλλον όπου θα
αισθάνεστε ο εαυτός σας και θα μπορείτε
να εκφράζεστε ελεύθερα.
Η ειδικός προσθέτει ότι μερικές φορές οι κινήσεις μας γίνονται από υποχρέωση. «Πρέπει να το κάνω...» ή «αυτό είναι το σωστό που οφείλω να κάνω», όπου στην ουσία δίνουμε διανοητικές εντολές στον εαυτό μας να κοινωνικοποιηθεί. Αυτό μας εμποδίζει να έχουμε μια πιο αυθεντική σύνδεση με το σώμα, τα συναισθήματα και τον εαυτό μας.
Τι κάνει το σώμα όταν «κλείνεσαι»
Όταν «κλεινόμαστε», το σώμα μας, για παράδειγμα η γνάθος, οι ώμοι ή οι γοφοί, τείνει να σφίγγεται, καταπιέζοντας ουσιαστικά τα συναισθήματα που δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε. Δεν πρόκειται για συνειδητή απόφαση, όμως χρειάζεται να αναλάβουμε τον έλεγχο για να μπορέσουμε να ζήσουμε μια φυσιολογική ζωή. Το πρώτο βήμα είναι να ακούσεις τον εαυτό σου και, αν χρειαστεί, να βρεις έναν ψυχοθεραπευτή που μπορεί να σε ακούσει.
