Γυναίκα που κάθεται σε παγκάκι

Τι σημαίνει να προτιμάς τη μοναξιά, σύμφωνα με την Ψυχολογία

Η επιστήμη της Ψυχολογίας εξηγεί τον λόγο που αρκετός κόσμος απολαμβάνει να είναι μόνος, υπογραμμίζοντας ότι η μοναχικότητα δεν είναι απαραίτητα κάτι αρνητικό.

Υπάρχουν άνθρωποι που απολαμβάνουν την παρέα και θέλουν να περιτριγυρίζονται συνέχεια από κόσμο. Από την άλλη όμως, υπάρχουν κι εκείνοι που προτιμούν να είναι μόνοι όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτή η επιλογή για την ψυχολογία, υπερβαίνει την έννοια της απομόνωσης και μπορεί να αντικατοπτρίζει διάφορα ζητήματα που σχετίζονται με την προσωπικότητα και τον τρόπο που κάποιος σχετίζεται με τους άλλους.

 Φωτογραφία: Unsplash

Άλλο μοναξιά και άλλο μοναχικότητα

Το να νιώθουμε μοναξιά διαφέρει από το να επιλέγουμε να είμαστε μόνοι μας. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με ψυχολόγους , όσοι επιλέγουν να περνούν χρόνο μόνοι τους το βλέπουν σαν μία στιγμή ψυχικής ξεκούρασης, ενδοσκόπησης ή συναισθηματικής ανανέωσης.

Από την άλλη πλευρά, η ακούσια μοναξιά , αυτή που προκαλεί δυσφορία, οφείλεται σε ένα αίσθημα αποσύνδεσης ή έλλειψης ουσιαστικών δεσμών. Γι’ αυτό, το κλειδί βρίσκεται στην επιθυμία και στην ευημερία που γεννά κάθε κατάσταση.

Όσα λέει η ψυχολογία

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα άτομα που προτιμούν να είναι μόνα τους συνήθως έχουν μια πιο εσωστρεφή ή στοχαστική προσωπικότητα. Εκτιμούν την ηρεμία, τα ήσυχα περιβάλλοντα και τις ατομικές δραστηριότητες, όπως το διάβασμα, τη γραφή, την παρακολούθηση μιας σειράς ή απλώς την απόλαυση της σιωπής και της ησυχίας.

Φωτογραφία: Unsplash

Σύμφωνα με την ψυχολογία, αυτή η προτίμηση δείχνει μια έντονη ανάγκη για συναισθηματική αυτονομία και μικρότερη εξάρτηση από τη συνεχή κοινωνική αλληλεπίδραση. Να σημειώσουμε βέβαια, πως δεν πρόκειται για κάτι προβληματικό, αλλά για έναν διαφορετικό τρόπο διαχείρισης της προσωπικής ευημερίας.

 Φωτογραφία: Unsplash

Ωστόσο, η ψυχολογία προειδοποιεί ότι αν η επιθυμία για μοναξιά μετατραπεί σε μια συνεχή απόρριψη της κοινωνικής επαφής, μπορεί να αποτελεί μορφή συναισθηματικής αποφυγής. Η απομάκρυνση από τους άλλους ή το άγχος στη σκέψη της κοινωνικοποίησης μπορεί να συνδέεται με το στρες, την ανασφάλεια ή την επαγγελματική εξουθένωση.