Οι μέρες για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι πλησιάζουν και μπορεί αυτές οι γιορτές να είναι διαφορετικές, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να απολαύσουμε μια γλυκιά αμαρτία στο τέλος του γεύματός μας.
Και τι καλύτερο από έναν χριστουγεννιάτικο κορμό, γεμισμένο με κρεμά σοκολάτας ή κάστανου, και καλυμμένο με γκανάζ;
Η ιστορία του κορμού ή Buche de Noël, όπως είναι η γαλλική του ονομασία, χάνεται μέσα στον χρόνο. Κάποιοι πιστεύουν ότι έχει κελτικές ρίζες και συγκεκριμένα ότι μας έρχεται από τη γιορτή της φωτιάς που γινόταν κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο. Το κούτσουρο με το οποίο μοιάζει άλλωστε και το γλυκό ήταν η προσφορά προς τον ήλιο, ένα σύμβολο αναγέννησης, που έπρεπε να καίει ολόκληρη τη νύχτα.
Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι προέρχεται από ένα παγανιστικό έθιμο, κατά το οποίο έκαιγαν ένα κούτσουρο την νύχτα των Χριστουγέννων. Αυτό το κούτσουρο προερχόταν από το πιο χοντρό μέρος του κορμού ενός οπωροφόρου δέντρου, που το έβαζαν να κάψει στο τζάκι, για να ζεστάνει το Θείο Βρέφος. Σύμφωνα με την παράδοση έπρεπε να κρατήσει αναμμένο μέχρι την Πρωτοχρονιά! Τη στάχτη του στη συνέχεια την έριχναν στα φυτά και στα χωράφια, για να τα προστατέψουν από τις αρρώστιες.