Πιάτο από το Gargaretta
Απόλαυση x 3/ Φωτογραφία: Gargaretta
ΓΑΒΡΙΗΛ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ

Food stories #2: Τρία νέα εστιατόρια της πόλης που αγαπώ να πηγαίνω (και να ξαναπηγαίνω)


Για το 2ο post αυτής της γαστρονομικής στήλης, αποφάσισα να σε στείλω να φας έξω. Οκτώβρης είναι, ζέστη έχει. Ζήσ'το.

Επιλέγω 3 εστιατόρια που δεν τα συνδέει απολύτως τίποτα. Καμία κοινή θεματική. Τα επιλέγω γιατί είναι μαγαζιά που ξαναπηγαίνω με τον ίδιο ενθουσιασμό. Κάθε φορά.

Gargaretta στο Κουκάκι

Θα ξεκινήσω πρώτα από το πόσο πολύ αγαπούσα την Γαργαρέττα, πριν δώσει το όνομα της στο ομώνυμο πλέον εστιατόριο. Την αγαπώ από όταν ήμουν φοιτητής και έψαχνα σπίτι στο Κουκάκι. Στην ουσία είναι μια mini συνοικία μέσα στο Κουκάκι το οποίο είναι ήδη μια από τις πιο mini περιοχές του κέντρου. Ίσως να την έχεις ακουστά από την ομώνυμη στάση λεωφορείου.

Στο προκείμενο όμως: οι ιδιοκτήτες του ιστορικού ξενοδοχείου Ηρώδειο αγόρασαν την επιχείρηση με φωτιστικά και αντίκες ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο, στον αριθμό 1 της Ροβέρτου Γκάλλι. Τους πήρε αρκετούς μήνες για να του δώσουν τη μορφή και το ύφος που έχει σήμερα καταφέροντας όμως να χτίσουν ένα μοντέρνο bistrot με ελληνικό DNA.


Την αρχιτεκτονική μελέτη ανέλαβε η Έλενα Σταυροπούλου ενώ το μενού υπογράφουν οι σεφ Μανώλης Μαυριγιαννάκης και Μάριος Πιρπιρίδης που επιμελούνται και τις γεύσεις στο ξενοδοχείο Ηρώδειο. Στο Gargaretta πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις τις μαντλέν παστουρμά με ποντιακό τυρί σουλγούν, λιαστή ντομάτα και γιαούρτι (€5,50), τον καβουρμά Θράκης που σερβίρεται με μαγιονέζα γλυκοπατάτας, αυγό και τραγανό ψωμί (€7) και βέβαια το fish & chips με το εντυπωσιακό σπαγγέτι πατάτας μέσα στο οποίο τυλίγεται ο παστός μπακαλιάρος και συνοδεύεται από μαγιονέζα μαύρου σκόρδου (€6,5).

  • Είναι από τα μαγαζιά που θα πρότεινα ακόμα και για πρώτο ραντεβού γιατί ο φωτισμός και η μουσική είναι πολύ προσεχτικά μελετημένα αλλά και γιατί το μενού είναι χτισμένο με "to share" λογική, διευκολύνοντας την πρώτη επαφή.

Roll and Roll στην Κολοκοτρώνη

Τις μέρες που κυκλοφορώ κέντρο, δοκιμάζω όλα τα streetfoodάδικα με τη σειρά. Συμβαίνει μια ή δύο φορές το χρόνο να βρίσκω μια γεύση που να με κάνει να θέλω να επιστρέφω ξανά και ξανά στο ίδιο μαγαζί. Έτσι συνέβη στο Roll and Roll στον αριθμό 14 της Κολοκοτρώνη, με την πίτα rib eye black angus που συνοδεύω με σος τρούφας.

https://www.instagram.com/p/Bykr_rQl7K0/?igshid=uu8eo5pxdf4z

Σκέψου ένα σουβλάκι που αντί για κλασσικό καλαμάκι έχει ζουμερά κομμάτια rib eye και τα οποία μπορείς εσύ να συνοδεύσεις με ό,τι θες. Οπωσδήποτε όμως να δοκιμάσεις τη σος μαύρης τρούφας που είναι δική τους μυστική συνταγή και μπαίνει ακόμα και πάνω σε πατάτες, πίτες, ψητό χαλούμι, you name it. Αξίζει να δοκιμάσεις και την πίτα με κοτομπουκές και χαλούμι, σαν εναλλακτική του κλασικού σουβλάκι κοτόπουλο. Στο μενού κρύβεται και μια γλυκιά έκπληξη, το σουβλάκι βάφλας με πραλίνα.

  • Είναι από τα μαγαζιά που αξίζει να σταματήσεις (πρωί ή βράδυ) για να φας κάτι στο όρθιο (στα σκαμπό του) ή για να παραγγείλεις delivery αν μένεις ή δουλεύεις κέντρο.

Phita στο Νέο Κόσμο

Θέλω τόσο πολύ να αρχίζω να μιλάω για το Phita γράφοντας: "το λάτρεψαν κοινό και κριτικοί" αλλά δεν ξέρω αν κάνω χιούμορ ή απλά περιγράφω την πραγματικότητα. Θα το βρεις κρυμμένο ανάμεσα στις γραμμές του τραμ και στις - σοβιετικής αισθητικής - προσφυγικές κατοικίες πάνω από τη Συγγρού. Άνοιξε εκεί που έστεκε κάποτε ένας ορίτζιναλ καφενές στο Νέο Κόσμο, φέρνοντας στη γειτονιά πολύ νέο κόσμο. Μαζί έφερε και μια ψαροφαγία που θυμίζει μια νέας κοπής ψαροταβέρνα στις Κυκλάδες, εκεί που τα πιάτα είναι πάντα φρέσκα #diplis. Η άφιξη του στην γαστρονομική σκηνή της πόλης ήταν περίπου ότι και ο Τζόκερ στους κινηματογράφους.


Στο σκηνικό πρωταγωνιστούν ο Φώτης Φωτεινόγλου και ο Θοδωρής Κασσαβέτης με ρόλους διπλής διανομής, σεφ και ιδιοκτήτες. Το μενού αλλάζει κάθε τόσο, με βάση τι υπάρχει στην αγορά - φρέσκο και της ημέρας. Χωρίς αμφιβολία σύστησαν στην πόλη στη ντάσκα ένα ψάρι που δύσκολα θα βρεις σε εστιατορικές σάλες γιατί ψαρεύεται δύσκολα και κάπως έχει υποτιμηθεί από το πρωτοξάδερφο του, τον τόνο. Συνδυάζεται με βλίτα, al dente, ζωντανά, πράσινα και τραγανά. Δεν έχει νόημα να σου πω τι έφαγα εγώ γιατί όταν πας εσύ θα βρεις ένα άλλο μενού.

  • Αξίζει να πας με την παρέα σου Σαββατόβραδο, αν έχεις προνοήσει να κλείσεις τραπέζι από την Τρίτη. Ο ζεστός Οκτώβρης που ζούμε έχει αφήσει ένα παραθυράκι (ή μάλλον τζαμαρία) ανοιχτά για outdoor dinners.

Βρείτε τον Γαβριήλ Νικολαΐδη στο Cool Artisan





SHARE