Η ταπεινή μου άποψη είναι η εξής: Η προσωπική ανάπτυξη και η προσωπική βελτίωση κάθε είδους που δε λαμβάνει χώρα στο φόντο του αναμενόμενου θανάτου μας, δεν είναι τίποτα παραπάνω από καλλωπισμός του θηρίου. Το θηρίο είναι ο αδηφάγος εγωισμός μας. Είναι εκείνη η πλευρά του εαυτού μας που απολλύει την αίσθηση του μέτρου, του προφανούς, του ανθρώπινου και περιφέρεται σε δρόμους, σπίτια, τηλεοράσεις και διαδίκτυα, αγνοώντας τη μικρότητα, την ευαλωτότητά της και την εξαιρετικά παροδική της φύση.
Η ουσιαστικότερη συνεισφορά όλης της βιομηχανίας της προσωπικής ανάπτυξης θα ήταν η συμφιλίωση των ανθρώπων με τη θνητότητά τους και με το γεγονός ότι σε λίγα χρόνια δε θα είναι εδώ, γεγονός που κοσμικά θα είναι τόσο αμελητέο, που καταντά αστείο. Η βιομηχανία της προσωπικής ανάπτυξης θα έκανε καλό αν σταματούσε τα αποφθέγματα επιπέδου πρώτης γυμνασίου για το ότι μπορούμε να καταφέρουμε ότι βάλει ο νους μας, και άρχιζε να μας βοηθά να απαντήσουμε στην ερώτηση: “Παρόλο που μπορώ να κάνω τα πάντα, με δεδομένο ότι θα πεθάνω σύντομα τι είναι πιο χρήσιμο να γίνει για εμένα, αυτούς που αγαπώ και τον κόσμο;” Με αυτά κατά νου, θεωρώ πως το crash course του COVID-19 πάνω στο θέμα ήταν από τα καλύτερα sessions life coaching που θα μπορούσε κάποιος να πάρει.
Κατά τα άλλα, υπάρχει μία λέξη στα αγγλικά πoυ σημαίνει υπερνικώ, υποτάσσω, κατακτώ. Η λέξη αυτή είναι η conquer. H λέξη conquer έχει λατινική ρίζα και προέρχεται από το πρόθημα con που χρησιμοποιείται για να εκφράσει τη σημασία του “απο κοινού” του “μαζί” και από τη λέξη quarere που σημαίνει "αναζητώ", "ψάχνω". Τι σημαίνει αυτό; Πως εκείνο που θέλουμε να κατακτήσουμε, πρέπει να το αναζητήσουμε! Τόσο απλά. Λογικό, διότι είναι τεχνικά αδύνατο να ξεπεραστεί εμπόδιο που αποφεύγουμε να τοποθετήσουμε στο δρόμο μας. Με άλλα λόγια; Ο μόνος τρόπος να υπερνικήσουμε τους φόβους μας, είναι να πάμε κατά πάνω τους. Τι φοβάσαι; Αναζήτησέ το και θα έχεις την ευκαιρία να το ξεπεράσεις, να μάθεις να το ξεπερνάς.