Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης εξηγεί γιατί δεν συνεργάστηκε ξανά με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «2night Show», ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης αναφέρθηκε τόσο στη μακρά πορεία του στην τηλεόραση όσο και στη σχέση του με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη, με τον οποίο έχει συνεργαστεί σε αρκετές επιτυχημένες παραγωγές.
Όπως εξήγησε, παρότι οι δύο τους δεν διατηρούν στενή προσωπική επαφή, υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός. «Είμαστε πολύ φίλοι. Τον αγαπώ πολύ. Τον θαυμάζω και τον εκτιμώ πολύ. Αλλά δεν έχουμε ξαναβρεθεί μαζί», είπε, τονίζοντας ότι η περίφημη ανταγωνιστικότητα που συχνά τους αποδίδεται δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα: «Δεν νομίζω ότι ισχύει αυτό που λες για τον άτυπο ανταγωνισμό, κάνουμε διαφορετικά πράγματα με τον Χριστόφορο. Αυτή η ευγενής άμιλλα όμως υπήρχε».
Αναφερόμενος στην απουσία του από την τηλεόραση τα προηγούμενα χρόνια, εξήγησε πως ήταν μία επιλογή που τον εξέφραζε απόλυτα. «Είχα να κάνω τηλεόραση δεκαπέντε χρόνια. Κάνοντας θέατρο άρχισα να σκηνοθετώ. Ζούσα πολύ καλά έτσι και δημιουργικά και οικονομικά. Η επιθυμία μου αλλάζει. Εκεί που είμαι εδώ, ξαφνικά θέλω να πάω κάπου αλλού. Αν μου έλεγες "σταματάμε", θα σου έλεγα "είμαι πολύ ευχαριστημένος", απλώς δεν θα σταματούσα. Θα έφτιαχνα κάτι άλλο"», ανέφερε.
Ο ηθοποιός έκανε και μια σύντομη αναδρομή στις τηλεοπτικές στιγμές-ορόσημο της καριέρας του, από το «Λόγω Τιμής» μέχρι τον «Γιούγκερμαν» και τα πιο πρόσφατα πρότζεκτ, σημειώνοντας πως η επιτυχία μιας παραγωγής δεν ακολουθεί κάποια μαγική φόρμουλα. «Δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας. Καλούμε τον κόσμο να δει τη δουλειά μας. Άλλες φορές τη βλέπει, άλλες όχι. Το γιατί, το αναλύεις μονάχα εκ των υστέρων», τόνισε.
Επιπλέον, στάθηκε στη σχέση θεατή–ηθοποιού, υπογραμμίζοντας ότι το κοινό συνδέεται όχι μόνο με το ταλέντο, αλλά και με την προσωπικότητα ενός καλλιτέχνη: «Οι θεατές θαυμάζουν τις δεξιότητες των ηθοποιών, αλλά αυτό που μας συνδέει μέσα στα χρόνια είναι κάτι που κουβαλούν οι ίδιοι σαν προσωπικότητες. Το κουβαλάμε κι εμείς ερήμην».
Τέλος, σχολίασε και τον παλιό φόβο των ηθοποιών απέναντι στη μικρή οθόνη -έναν φόβο που, όπως είπε, έχει πλέον μειωθεί σημαντικά με σύγχρονες ποιοτικές σειρές. «Δεν θα έλεγα ποτέ σε κάποιον που δεν κάνει τηλεόραση ότι το παίζει κάπως. Ο καθένας πρέπει να κάνει αυτό που του είναι οικείο, όχι απαραίτητα αυτό που του είναι εύκολο. Ο καλύτερος τρόπος να περάσει κανείς τη ζωή του στη δουλειά του είναι να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στον αληθινό του εαυτό», σημείωσε.
