Θανάσης Τότσικας: «Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να θέλει να γίνει κάτι άλλο εκτός από σκηνοθέτης»

Έμπειρος μικρομηκάς, μοντέρ, κάποιες φορές και ηθοποιός, ο Θανάσης Τότσικας δοκιμάζεται για πρώτη φορά σε μία μεγάλου μήκους ταινία, επιλέγοντας ένα καθαρόαιμο αστυνομικό θρίλερ, το είδος δηλαδή που αγαπάει.

Ο τίτλος του «Saison Morte» και διαδραματίζεται στη Μήλο κατά τη διάρκεια της χειμερινής, άρα και νεκρής, περίοδο, που αναστατώνεται από ένα διπλό φονικό, το οποίο αναζητάει τη λύση του. Με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας στις σκοτεινές αίθουσες, μας μίλησε για όλα όσα τον εμπνέουν, τις επιρροές του και τα μελλοντικά του σχέδια.

O Θανάσης Τότσικας στο Bovary για το σκηνοθετικό του ντεμπούτο

«Το "Saison Morte" αποτελεί την πρώτη μου μεγάλου μήκους ταινία. Η ιδέα είναι του παραγωγού της ταινίας και το σενάριο του Παναγιώτη Ιωσηφέλη και γεννήθηκε από τις πολλές ιστορίες για θησαυρούς στο νησί, καθώς είναι ένα μέρος με πολλές σπηλιές, που λειτουργούσαν ανέκαθεν ως «κρυψώνες». Μου έγινε ανάθεση, αλλά καθώς το genre του αστυνομικού φιλμ ανέκαθεν μου άρεσε πολύ, ανέλαβα το project με μεγάλη χαρά, αισθανόμενος και τυχερός, καθώς είναι σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα μια ταινία αυτού του είδους. Η ιστορία διαδραματίζεται στο νησί της Μήλου, κατά τη διάρκεια της νεκρής περιόδου της, τον χειμώνα. Εκεί μια σειρά από φόνους ενεργοποιεί τον ντόπιο αστυνομικό διοικητή, καθώς κι ένα κλιμάκιο Δίωξης Αρχαιοκαπηλίας, που καταφθάνει από την Αθήνα. Τα γεγονότα ξετυλίγονται μέσα από flashbacks, αλλά και από την έρευνα των Αρχών στο τώρα».

»Σίγουρα ένα σημαντικό συστατικό ενός φιλμ νουάρ είναι η προσεγμένη φωτογραφία. Οι χαρακτήρες, τα «θέλω» τους.... Οι μυστικές ατζέντες τους παίζουν επίσης έναν σημαντικό ρόλο. Σε αρκετά υπάρχει και το στοιχείο της μίας ή περισσότερων ανατροπών, που πιάνουν το θεατή εξαπίνης. Εκτός από τις συνήθεις δυσκολίες, που καλείται να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε παραγωγή στην Ελλάδα, οι αστυνομικές ταινίες έχουν επιπροσθέτως τα ειδικά εφέ, τις σκηνές δράσης (ειδικά αν αυτές εμπεριέχουν οχήματα) και στην περίπτωση του «Saison Morte» τα εκτός έδρας γυρίσματα.

»Με έναν τρόπο όλες οι στιγμές στο γύρισμα ήταν δύσκολες και ταυτόχρονα απολαυστικές. Η Μήλος τον χειμώνα, όπως και όλα τα νησιά του Αιγαίου στη νεκρή περίοδό τους, που δεν τα έχουμε συνηθίσει, καθώς τα επισκεπτόμαστε κυρίως καλοκαίρι, είναι αριστούργημα, οπότε μια μεγάλη απόλαυση ήταν μόνο και μόνο το γεγονός ότι βρισκόμασταν εκεί. Στην ταινία, το νησί παρουσιάζεται αναπόφευκτα ως ένας ακόμη πρωταγωνιστής. Από κει και πέρα σίγουρα το κυνηγητό με τα αυτοκίνητα είχε μεγάλες δυσκολίες, αλλά το απόλαυσα κι αυτό πολύ, καθώς ο οδηγός του οχήματος με την κάμερα ήμουν εγώ.

»Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να θέλει να γίνει κάτι άλλο εκτός από σκηνοθέτης. Δηλαδή θυμάμαι να θέλω να γίνω αρχαιολόγος, αλλά σαν τον Indiana Jones! Είναι απερίγραπτο το πώς με έκανε κι ακόμη με κάνει να αισθάνομαι το σινεμά. Αυτή η σχεδόν μυστικιστική εμπειρία με την τεράστια οθόνη, που μοιράζεσαι με τόσο κόσμο είναι συγκλονιστική. Ακόμα και τώρα, έχοντας δει τόσες ταινίες, υπάρχουν στιγμές που δακρύζω από τα συναισθήματα, που μπορεί να μου προκαλέσει μια ταινία, όποια κι αν είναι αυτά. Ή και μια μίνι σειρά πια.

»Σίγουρα τα πράγματα στον ελληνικό κινηματογράφο έχουν βελτιωθεί από τότε που εγώ ήμουν έφηβος, αλλά χρειάζονται ακόμη κάποιες κινήσεις να γίνουν, όπως για παράδειγμα η στήριξη ταινιών είδους, όχι μόνο του αστυνομικού φιλμ. Εκτός από την κατακόρυφη πτώση της επίσκεψης στα σινεμά πριν, αλλά και κατά την περίοδο του κορονοϊού, σε παγκόσμια κλίμακα, ήταν και είναι γεγονός ότι η μεγάλη μερίδα του ελληνικού κοινού δεν βλέπει ελληνικές ταινίες στον κινηματογράφο. Δεν ξέρω τι πρέπει να συμβεί για να βελτιωθεί αυτό, αλλά ξέρω ότι στην Ελλάδα ουδέποτε υπήρχε κινηματογραφική παιδεία. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει πάση θυσία να αλλάξει.

Με έχουν επηρεάσει άπειρες ταινίες, πολλών ειδών, από πολλούς σκηνοθέτες.: Werner Herzog, Mikael Haneke, Stanley Kubrick, David Fincher, Ben Wheatley, Ari Aster, Jonathan Glaser, Martin Scorsese, Brian De Palma, Andrei Tarkovsky, Steven Spielberg, Sam Peckinpah, Coen Bros, Christopher Nolan, Quentin Tarantino, Sydney Lumet, Jean Cocteau, Wim Wenders, Ridley Scott..... O Φόβος, Η Λάμψη, Se7en, Ακόμα και οι νάνοι ξεκίνησαν μικροί, In Bruges, Sexy Beast, Angst, Southern Comfort, Easy Rider, Mary Poppins, Untouchables, Alien quadrilogy, Indian Jones trilogy είναι μερικές από τις ταινίες που αγαπώ και θα σταματήσω κάπου εδώ, γιατί μπορώ να συνεχίσω επ’ άπειρον... Γι’ αυτό θα πω ότι οι πολλές αναφορές μου προφανώς βρήκαν μια κάποια διέξοδο στην ταινία. Το σίγουρο είναι ότι βγαίνει μια αίσθηση αναπόλησης των 70s στην κινηματογράφηση του «Saison Morte».

ΕΚΟΜΕ επιτρέποντος και ΕΚΚ συμβάλλοντος υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που θέλω να κάνω. Έχω έτοιμα σενάρια και για μίνι σειρά και για μεγάλου μήκους ταινίες. Και ναι, είναι όλα genre projects».

Το «Saison Morte», η περιπέτεια μυστηρίου σε σενάριο Παναγιώτη Ιωσηφέλη και σκηνοθεσία του Θανάση Τότσικα, έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες την Πέμπτη 4 Μαΐου.

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους είναι οι Δημήτρης Λάλος, Ορέστης Τζιόβας, Τζένη Θεωνά, Τόνια Σωτηροπούλου, Θανάσης Ταταύλαλης, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Όλγα Δαμάνη, Μάνος Βακούσης.