Αρχιτέκτονας μεταμόρφωσε διαμέρισμα 39 τ.μ. σε λειτουργικό σπίτι για την ίδια, τον σύντροφό της και τον γάτο τους
Μια αρχιτέκτονας μεταμορφώνει ένα παλιό εργατικό σπίτι στο Παρίσι σε ένα ευέλικτο, φωτεινό και απόλυτα λειτουργικό σπίτι.
Στο Jourdain, την ανηφορική γειτονιά του 19ου διαμερίσματος στο Παρίσι, ένα μικρό διαμέρισμα 39 τ.μ. καταφέρνει να συνδυάζει την κομψότητα με την καθημερινή πρακτικότητα, χάρη στη διακριτική αισθητική και τις χειροποίητες λεπτομέρειες που του προσδίδουν αίσθηση οικειότητας.
Η αρχιτέκτονας Caroline Duncan άντλησε έμπνευση από δύο εντελώς διαφορετικές πηγές: Tη λιτή ζωή πάνω σε σκάφος και τον μινιμαλισμό.
Όπως λέει χαρακτηριστικά στο περιοδικό Never Too Small, «μου αρέσει το πώς στα σκάφη ζεις κυριολεκτικά στο κατάστρωμα, ενώ οι χώροι ύπνου και υγιεινής είναι σχεδιασμένοι με ακρίβεια χιλιοστού, ώστε να εξυπηρετούν μόνο αυτό που πρέπει».
Δείτε τη μεταμόρφωση του διαμερίσματος των 39 τ.μ.
Η ίδια λογική ακολουθήθηκε και στη διαμόρφωση του διαμερίσματος, το οποίο μοιράζεται με τον σύντροφό της και τον γάτο τους, Simon. Ο χώρος ισορροπεί ανάμεσα στη λειτουργικότητα και τις προσωπικές πινελιές, με κάθε τετραγωνικό να αξιοποιείται στο έπακρο.
Η παλιά, αρχική διαρρύθμιση είχε ήδη αρχίσει να αλλάζει από προηγούμενο ιδιοκτήτη, δίνοντας την αφορμή για μια πλήρη ανανέωση που δίνει πλέον νέα πνοή στο παλιό διαμέρισμα. Η Duncan αφιέρωσε τον περισσότερο χώρο στο ενιαίο καθιστικό με την κουζίνα, αφήνοντας το υπνοδωμάτιο και το μπάνιο σε πιο μαζεμένες διαστάσεις.
Ολόκληρο το σπίτι λειτουργεί γύρω από την καθημερινότητα των κατοίκων του -από τις ενσωματωμένες ντουλάπες και την πτυσσόμενη επίπλωση μέχρι τις διεξόδους κυκλοφορίας που έχει ο γάτος!
Η σχεδιαστική καθαρότητα του χώρου αποκαλύπτεται μέσα από τη συνεκτική αφήγηση φωτός και κίνησης. Αυτό που τον κάνει ζεστό και γήινο είναι οι επιλογές σχεδιασμού που βασίζονται περισσότερο στη δημιουργικότητα και την προσωπική εργασία, παρά στον εντυπωσιασμό.
Η κουζίνα δημιουργήθηκε με έπιπλα IKEA Method, με τις πόρτες να βάφονται στο χέρι και τα πορσελάνινα χερούλια να προέρχονται από την κουζίνα των γονιών της αρχιτεκτόνισσας.
Ο αποθηκευτικός τοίχος στο καθιστικό συνδυάζει ντουλάπια κουζίνας και μονάδες Pax της IKEA, με ειδικά κατασκευασμένα επάνω ντουλάπια από ξυλουργό, ώστε να ταιριάζουν ακριβώς με τις υπόλοιπες διαστάσεις και να διατηρείται η συνοχή του χώρου.
Σημαντικό ρόλο στη γοητεία του διαμερίσματος παίζουν και οι χειροποίητες λεπτομέρειες. Η ίδια η Duncan έραψε κουρτίνες τύπου noren για να κρύψει την αποθήκευση στην είσοδο και το υπνοδωμάτιο, ενώ η μητέρα της έφτιαξε τα κίτρινα ριγέ μαξιλάρια στο καθιστικό, τα οποία, όπως λέει, «φέρνουν λίγη ζωντάνια τους μεγάλους χειμώνες».
Το πράσινο τσόχινο ύφασμα στον καναπέ επιλέχθηκε επειδή είναι ένα από τα λίγα υλικά που δεν γρατζουνά ο Simon, ενώ οι καρέκλες της τραπεζαρίας ντύθηκαν ξανά με βελούδο σε σκούρο μπλε -επίσης μια επιλογή με γνώμονα τις συνήθειες του κατοικιδίου.
Στο υπνοδωμάτιο, όπου ο χώρος γύρω από το κρεβάτι ήταν περιορισμένος, η Duncan έκοψε 15 εκατοστά από τις σανίδες του και χρησιμοποίησε τα υπολείμματα για να φτιάξει ράφια τοίχου.
Οι υφές παίζουν κομβικό ρόλο: τσόχα, βελούδο και υφαντό γιούτι συνδυάζονται με τις ρίγες του καθιστικού, δημιουργώντας ένα απαλό υπόβαθρο που αντισταθμίζει τις καθαρές, αυστηρές γραμμές των επίπλων.
Αυτό που ξεχωρίζει τελικά είναι η αβίαστη προσέγγιση της Duncan στη μικρής κλίμακας αρχιτεκτονική. Το σπίτι της είναι γεμάτο συναίσθημα χωρίς να δείχνει φορτωμένο, και παραμένει φρέσκο και φιλόξενο.
Όπως λέει και η ίδια, «σε μια πόλη όπως το Παρίσι, όπου ο τομέας της στέγασης είναι δύσκολος, έχει σημασία να δίνουμε νέα ζωή σε μικρά, παλιά διαμερίσματα που μένουν ανεκμετάλλευτα. Όταν τα προσαρμόζουμε στον σημερινό τρόπο ζωής, τα κάνουμε πιο προσβάσιμα για το μέλλον».
