Κι όμως, το να πηγαίνεις για ύπνο θυμωμένος με τον σύντροφό σου έχει οφέλη
Η συμβουλή «ποτέ μην πηγαίνεις για ύπνο θυμωμένος» μοιάζει σοφή. Όμως η επιστήμη των σχέσεων δείχνει πως μερικές φορές το αντίθετο είναι αυτό που σώζει το ζευγάρι.
Όταν ο καβγάς ανάμεσα στο ζευγάρι ξεσπάει αργά τη νύχτα, πολλοί νιώθουν πως πρέπει να λύσουν τη διαφωνία πριν πέσουν για ύπνο. Η Αμερικανίδα ψυχολόγος Σαμάνθα Ρόντμαν Γουάιτεν, συναντά συχνά αυτό το μοτίβο στη δουλειά της. «Ιδίως σε ανθρώπους που μεγάλωσαν σε σπίτια με συνεχείς εντάσεις, δεν τους περνά καν από το μυαλό να αφήσουν τη συζήτηση και να κοιμηθούν», εξηγεί στο CNN.
Για άλλους, η αντίσταση στο να διακόψουν την κουβέντα το βράδυ σχετίζεται με τη γνωστή φράση «ποτέ μη κοιμάσαι θυμωμένος». Σύμφωνα με τη Σαμπρίνα Ρομάνοφ, κλινική ψυχολόγο στη Νέα Υόρκη, η συμβουλή αυτή βασίζεται στην πεποίθηση ότι ο άλυτος θυμός μπορεί να «πολλαπλασιαστεί» μέσα μας, να γίνει πίκρα και να φέρει ακόμα μεγαλύτερη απόσταση.
Δείτε πώς ωφελεί το να κοιμάστε τσακωμένοι με τον σύντροφό σας
Όπως λέει η ίδια, «παραδοσιακά, αυτή η φράση εκφράζει την ανάγκη για σύνδεση και προτεραιοποίηση της σχέσης απέναντι στη στιγμιαία αρνητικότητα».
Ωστόσο, η επίμονη ανάγκη για επίλυση, ακόμα και αργά το βράδυ, μπορεί να πηγάζει από τοξική θετικότητα ή την πεποίθηση ότι ένα «υγιές» ζευγάρι πρέπει να τα βρίσκει άμεσα. Μπορεί επίσης να προέρχεται από την αγωνία ότι αν δεν ειπωθεί το «σ’ αγαπώ» εκείνη τη στιγμή, κάτι θα έχει χαθεί ανεπανόρθωτα.
Παρόλο που αυτή η συμβουλή ακούγεται λογική, δεν είναι πάντα χρήσιμη. Αντίθετα, μπορεί να γίνει βλαβερή. Όπως σημειώνει η Ρομάνοφ, «η ακαμψία της παραγνωρίζει τις ατομικές ανάγκες, την ξεκούραση και την προοπτική. Η εφαρμογή της χωρίς ευελιξία μπορεί να βλάψει τη σχέση».
Ο ύπνος, όταν προηγείται της λύσης του προβλήματος, δεν είναι φυγή αλλά εργαλείο. Μπορεί να δώσει χώρο και χρόνο ώστε ο εγκέφαλος να αποφορτιστεί, να επεξεργαστεί τα συναισθήματα και να επιστρέψει στην ισορροπία. Όπως εξηγεί η Ρομάνοφ, «ένας ξεκούραστος εγκέφαλος είναι καλύτερα εξοπλισμένος για ήρεμη, εποικοδομητική επικοινωνία». Πολλές φορές, αυτό που φάνταζε μείζον τη νύχτα, την επόμενη μέρα δεν μοιάζει πια τόσο σοβαρό.
Η απόφαση να αφήσεις τη συζήτηση για αύριο δεν σημαίνει αδιαφορία. Σημαίνει συνειδητή επιλογή αυτορρύθμισης. Η Ρόντμαν Γουάιτεν εξηγεί ότι πρόκειται για δεξιότητα που χτίζεται. Και κάποιες φορές, είναι η πιο φροντιστική επιλογή που μπορείς να κάνεις για τον εαυτό σου και τη σχέση.
Αυτό δεν σημαίνει πως είναι πάντα εύκολο. Υπάρχουν στιγμές που το άγχος δεν σε αφήνει να κλείσεις μάτι, ενώ ο σύντροφός σου κοιμάται ήρεμα δίπλα σου. Η ψυχολόγος μιλά για αυτό που ονομάζει «πανικό προσκόλλησης» – τον φόβο πως ο άνθρωπός σου δεν είναι εκεί για σένα ή δεν σε αγαπά. Αυτό το αρχέγονο συναίσθημα συχνά πυροδοτεί την ανάγκη για άμεση αποκατάσταση της σχέσης.
Ωστόσο, η προσπάθεια να επιλυθεί ένας καβγάς όταν είστε και οι δύο εξαντλημένοι, συνήθως φέρνει αντίθετα αποτελέσματα. Κουρασμένοι και φορτισμένοι συναισθηματικά, είναι πιο πιθανό να πούμε πράγματα που θα μετανιώσουμε. Η Ρόντμαν Γουάιτεν εξηγεί ότι όταν οι δεξιότητες επικοινωνίας έχουν καταρρεύσει, το να συνεχίσεις, απλώς δυναμιτίζει τη σχέση.
Αυτό που βοηθάει είναι η συμφωνία: να οριστεί μια επόμενη στιγμή, σε ήρεμες συνθήκες, για να ολοκληρωθεί η συζήτηση. Η αίσθηση ότι η κουβέντα δεν χάνεται, αλλά απλώς αναβάλλεται, μπορεί να ηρεμήσει το μυαλό και να φέρει ανακούφιση.
Μια μικρή ρουτίνα συναισθηματικής σύνδεσης πριν τον ύπνο, ακόμα και εν μέσω έντασης, μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά. Ένα φιλί, μια αγκαλιά ή το απλό «σ’ αγαπώ» δείχνουν ότι η σχέση είναι σημαντικότερη από τη σύγκρουση. Όπως τονίζει η Ρομάνοφ, «δεν πρόκειται για άρνηση του θυμού, αλλά για επιβεβαίωση του δεσμού».
Αν νιώθεις ότι δεν μπορείς να προσφέρεις στοργή εκείνη την ώρα, είναι απολύτως εντάξει. Αρκεί να θυμάσαι πως η ευγένεια δεν αναιρεί τον θυμό -και το αντίθετο. «Όταν λες “αν είμαι θυμωμένος, δεν μπορώ να πω ‘σ’ αγαπώ’”, αυτή η ακαμψία είναι που συντηρεί τις συγκρούσεις», λέει η Ρομάνοφ.
Η ικανότητα να φροντίσεις τον εαυτό σου είναι εξίσου κρίσιμη. Μπορείς να δοκιμάσεις τεχνικές όπως βαθιές αναπνοές, ένα σύντομο ντους ή ακόμη και να βυθίσεις τα χέρια σου σε κρύο νερό για να επανέλθεις στο σώμα σου. Η καταγραφή των σκέψεων ή ένας εσωτερικός διάλογος με τον εαυτό σου μπορεί να προσφέρει ηρεμία. Όπως προτείνει η Ρόντμαν Γουάιτεν, «αναρωτήσου: πώς μπορώ να φερθώ στον εαυτό μου όπως θα φερόταν ένας καλός γονιός σε ένα παιδί που πονάει;».
Η ψυχοθεραπεία, ιδίως για όσους έχουν αγχώδη δεσμό, βοηθά σημαντικά στο χτίσιμο αυτής της δεξιότητας. Η αυτορρύθμιση είναι μια εσωτερική δουλειά που ενισχύει κάθε σχέση.
Τελικά, όπως επισημαίνει η Ρομάνοφ, δεν έχει σημασία αν υπάρχουν διαφωνίες -αυτές είναι αναπόφευκτες. Σημασία έχει το πώς τις διαχειρίζεσαι. «Δείτε τις συγκρούσεις ως ευκαιρία για να έρθετε πιο κοντά, όχι για να απομακρυνθείτε. Μια υγιής σχέση δεν είναι τέλεια. Είναι εκείνη που εξελίσσεται, μαθαίνει και αντέχει, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές».
