Τι αποκαλύπτουν τα αστεία που λέτε για τον χαρακτήρα σας, σύμφωνα με ειδικό στην επικοινωνία
Τα αστεία συχνά λειτουργούν ως ασπίδα για να αποφύγουμε δυσάρεστες αλήθειες. Αλλά όταν γίνονται μηχανισμός απόκρυψης, μετατρέπονται σε παγίδα που περιορίζει την ελευθερία μας, σύμφωνα με ειδικό στην επικοινωνία.
Το γέλιο είναι ένα ισχυρό εργαλείο στην επικοινωνία. Ακόμη και αν δεν το θεωρούμε ταλέντο μας, έχει υπάρξει σύμμαχός μας σε περισσότερες από μία περιπτώσεις. Όταν όμως το χρησιμοποιούμε για να κρύψουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, παύει να είναι καταφύγιο και γίνεται φυλακή.
«Ό,τι μας φοβίζει, μας κάνει να ντρεπόμαστε ή μας αναστατώνει, συνεχίζει να επηρεάζει τη ζωή μας, ακόμα κι αν οι άλλοι δεν το αντιλαμβάνονται», σημειώνει στο ισπανικό Telva η ειδικός στην επικοινωνία Αουρόρα Μικαβίλα.
Τι αποκαλύπτουν για σας τα αστεία που λέτε
Τρεις σημαντικές αλήθειες για το χιούμορ που αξίζει να σκεφτούμε, καθώς αποκαλύπτουν όσα συνήθως προσπαθούμε να αποφύγουμε, είναι οι εξής:
«Αν πάντα κάνετε αστεία για τα ίδια πράγματα, ίσως εκεί κρύβεται η πληγή σας»
Αν γελάτε συνεχώς για τη μοναχική σας ζωή, για λάθη στα οικονομικά ή για αδυναμίες του συντρόφου σας, όπως το να μην βρίσκει το πλυντήριο πιάτων μετά από χρόνια συμβίωσης, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι χρειάζεται να αντιμετωπίσετε σοβαρότερα ζητήματα.
«Όταν αστειεύεστε αντί να διαφωνήσετε, παραχωρείτε τη δύναμή σας και ενισχύετε την άλλη πλευρά»
Σε περιβάλλοντα με διαφορές ισχύος, όπως στη δουλειά, το χιούμορ μπορεί να ενισχύσει ιεραρχίες. Για παράδειγμα, όταν ο προϊστάμενος απαιτεί κάτι που δεν είναι δική σας ευθύνη και αντί να πείτε τη γνώμη σας, λέτε «Μην ανησυχείτε, τα Σαββατοκύριακα είναι υπερεκτιμημένα, η ξεκούραση είναι για τους τεμπέληδες, χαχα». Μαλακώνετε την κατάσταση, αλλά χάνετε την ευκαιρία να εκφράσετε τη γνώμη σας καθαρά. Αν αυτό επαναλαμβάνεται, αναρωτηθείτε τι φοβάστε.
«Ο κίνδυνος του να γελάτε πρώτα με τον εαυτό σας είναι ότι δεν σας προστατεύει πραγματικά»
Όταν χρησιμοποιείτε αυτοσαρκασμό ως μηχανισμό αυτοπροστασίας, μπορεί να μετατραπεί σε αυτοσαμποτάζ. Το να γελάτε πάντα με τον εαυτό σας δεν αποτρέπει σχόλια των άλλων, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε υποτίμηση και να αποκαλύψει αδυναμίες που δεν είστε σε θέση να διορθώσετε.
Το χιούμορ βοηθά στη σύνδεση, στην ανατροπή της σοβαρότητας και στη μείωση του άγχους. Όταν πετυχαίνει αυτόν τον στόχο, είναι ευπρόσδεκτο. Όταν όμως γίνεται μέσο για να αποφύγουμε συναισθηματικές συγκρούσεις, μετατρέπεται σε μηχανισμό που μπλοκάρει την επίλυση προβλημάτων.
Η χρήση του ως εργαλείο συναισθηματικού ελέγχου μπορεί να μειώσει το στρες και την αγωνία, αλλά αν χρησιμοποιείται για να αποφύγουμε να εκφράσουμε ανοιχτά αυτό που νιώθουμε, αναβάλλει την επεξεργασία των συναισθημάτων και την εύρεση λύσεων. Ό,τι δεν ονομάζεται δεν υπάρχει και ό,τι δεν υπάρχει δεν επιλύεται.
Μερικές φορές, το χιούμορ λειτουργεί ως συγκαλυμμένη επίθεση. Η ειρωνεία ή ο σαρκασμός μπορεί να εκφράζει αυτό που δεν τολμούμε να πούμε, αλλά ταυτόχρονα αντανακλά ανασφάλειες και προκαταλήψεις. Το σαρκαστικό σχόλιο συχνά πληγώνει, ακόμα κι αν δεν υπάρχει άμεση αντίδραση.
Υπάρχουν και άνθρωποι που κάνουν το χιούμορ κομμάτι της ταυτότητάς τους. Το να είσαι «ο αστείος», «ο σαρκαστικός» ή «αυτός που έχει πάντα ένα αστείο να πει» γίνεται τρόπος να ξεχωρίζεις και να βρίσκεις τη θέση σου σε κοινωνικές ομάδες. Όμως η σύνδεση που δημιουργείται είναι συχνά επιφανειακή και δεν οδηγεί αναγκαστικά σε ουσιαστική οικειότητα.
