Τρεντάρει η «aloof wife»: Γιατί η απόμακρη σύζυγος γίνεται το νέο πρότυπο στις σχέσεις
Η φιγούρα της Ράμα Ντουουάτζι, που κράτησε χαμηλό προφίλ στην εκλογική πορεία του συζύγου της Ζόχραν Μαμντάνι, άνοιξε μια ευρύτερη συζήτηση για το πώς η γυναίκα μπορεί να ορίζει τον εαυτό της πέρα από τη σχέση της.
Κριτικάροντας τη διακριτικότητα που κράτησε στη διάρκεια της δημαρχιακής καμπάνιας του Ζόχραν Μαμντάνι, αμερικανικά μέσα χαρακτήρισαν τη Ράμα Ντουουάτζι «απόμακρη σύζυγο».
Η Ντουουάτζι είναι η σύζυγος του Ζοχράν Μαντνάνι, του νέου δημάρχου της Νέας Υόρκης και πρώτου μουσουλμάνου. Οι δυο τους παντρεύτηκαν φέτος στο Δημαρχείο της πόλης. Ο 33χρονος Ζόχραν Μαμντάνι, Δημοκρατικός Σοσιαλιστής, είχε υπηρετήσει στη Πολιτειακή Συνέλευση της Νέας Υόρκης, πριν εκλεγεί.
Ο όρος «απόμακρη σύζυγος» χρησιμοποιήθηκε αρχικά υποτιμητικά, όμως σύντομα μετατράπηκε σε σημείο αναφοράς για γυναίκες που διεκδικούν την αυτονομία τους μέσα στις ετερόφυλες σχέσεις.
Η Ράμα Ντουουάτζι, η οποία είνια καλλιτέχνις, επέλεξε να μην βρίσκεται διαρκώς δίπλα στον σύζυγό της μπροστά στις κάμερες, αλλά αντ'αυτού προτίμησε να δώσει προτεραιότητα στο έργο της και όχι στη δημόσια εικόνα τους ως ζευγάρι. Η στάση της προκάλεσε έντονη συζήτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οδήγησε στη δημιουργία μιας τάσης με την ίδια ονομασία.
«Απόμακρη σύζυγος»: Ένα νέο μοντέλο σχέσεων
Η εξέλιξη αυτή ενέπνευσε πολλές γυναίκες που είδαν να δημιουργείται ένα νέο μοντέλο σχέσης.
Όπως σημειώθηκε σε άρθρο του Cosmopolitan με τίτλο «Όλες θέλουν να γίνουν μια απόμακρή σύζυγος», η Ντουουάτζι παρουσιάστηκε ως παράδειγμα γυναίκας που στηρίζει τον σύντροφό της χωρίς η ίδια να προβάλλεται αποκλειστικά μέσα από τη θέση του.
Το άρθρο τόνιζε ότι η εικόνα της διαφέρει αισθητά από την παραδοσιακή φιγούρα των Πρώτων Κυριών, των οποίων η δημόσια παρουσία συχνά λειτουργεί ως προέκταση της ισχύος των συζύγων τους.
Στο διαδίκτυο, το hashtag #AloofWife (απόμακρη γυναίκα) άρχισε να χρησιμοποιείται ως όρος χειραφέτησης. Πολλές γυναίκες βρήκαν σε αυτήν την έννοια έναν τρόπο να εκφράσουν την ανάγκη τους για ισορροπημένες σχέσεις που δεν βασίζονται στην αυταπάρνηση ή στην υποχρέωση να είναι πάντα παρούσες και διαθέσιμες.
Η στάση της Ντουουάτζι προβάλλεται ως δικαίωμα να μη μετατρέπεται η σχέση σε βασικό σημείο ταυτότητας. Στο περιοδικό αναλύεται ότι ο όρος προσφέρει ένα ευέλικτο πλαίσιο για να φανταστεί κανείς πώς μπορεί να είναι μια ευτυχισμένη ετερόφυλη σχέση σε μια εποχή όπου η κοινωνική δυσπιστία απέναντι σε αυτά τα μοντέλα αυξάνεται.
Η τάση αυτή συνδέθηκε και με το άρθρο της British Vogue με τίτλο «Δεν προκαλεί αμηχανία το να έχεις σύντροφο το 2025;», το οποίο ανέδειξε την αλλαγή στον τρόπο που οι γυναίκες παρουσιάζουν πλέον τις σχέσεις τους στα κοινωνικά δίκτυα. Όπως αναφερόταν, τα εντυπωσιακά και σκηνοθετημένα στιγμιότυπα ζευγαριών δίνουν τη θέση τους σε πιο υπαινικτικές εικόνες, όπως ένα χέρι στο τιμόνι, δύο ποτήρια που ακουμπάνε ή μια θολή φιγούρα σε φωτογραφία γάμου.
Η πρακτική αυτή εμφανίζεται και στον λογαριασμό της Ντουουάτζι, όπου ο Μαμντάνι κάνει σποραδικές εμφανίσεις ανάμεσα σε φωτογραφίες της ίδιας και του έργου της.
Παρότι ο χαρακτηρισμός «απόμακρη σύζυγος» ξεκίνησε ως ειρωνικό σχόλιο για την απόσταση και την έλλειψη συμμετοχής, εξελίχθηκε σε σύνθημα για γυναίκες που επιθυμούν να ανανεώσουν τον ρόλο τους σε μια κοινωνία που αλλάζει. Προσφέρει ένα σημείο αναφοράς για όσες θέλουν να αγαπούν χωρίς να χάνουν την προσωπικότητά τους και να χτίζουν σχέσεις όπου και οι δύο πλευρές έχουν χώρο να αναπνέουν.
Η ιστορία του ζευγαριού συμπληρώνεται από τις δημόσιες δηλώσεις θαυμασμού του Μαμντάνι για τη Ντουουάτζι. Οι τρυφερές αναφορές του παρουσιάζουν μια σχέση όπου η επιτυχία του ενός δεν σκεπάζει τον άλλον και όπου η ατομική εκπλήρωση συνυπάρχει με τη συντροφικότητα. Ένα παράδειγμα που δείχνει ότι η αυτονομία μπορεί να ενισχύσει και όχι να υπονομεύσει τη δυναμική ενός ζευγαριού.
