Πώς αποκαταστάθηκε η Casa Batllo του Γκαουντι στην Ισπανία μετά από ένα αιώνα

Η Casa Batlló ξαναγράφει την ιστορία της -Αποκαλύπτεται άγνωστη όψη του έργου του Γκαουντί, 100 χρόνια μετά

Η Casa Batlló στη Βαρκελώνη αποκαλύπτει μετά από έναν αιώνα την πίσω όψη της, με τα αυθεντικά χρώματα και στοιχεία της αρχιτεκτονικής του Αντόνι Γκαουντί να επανέρχονται στο φως.

Πίσω από την εκθαμβωτική πρόσοψη της Casa Batlló, του εμβληματικού έργου του Ισπανού αρχιτέκτονα στην πρωτεύουσα της Καταλονίας, υπήρχε για δεκαετίες ένας κρυμμένος κόσμος. Ο ιδιωτικός κήπος, το πίσω αίθριο και η οπίσθια πρόσοψη του κτιρίου είχαν ξεχαστεί και αλλοιωθεί με την πάροδο του χρόνου.

Πλέον, χάρη σε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα αποκατάστασης που διήρκεσε έναν χρόνο και καθοδηγήθηκε από τον αρχιτέκτονα Χαβιέρ Βιγιανουέβα, τα αρχικά στοιχεία αυτών των χώρων επαναφέρονται με ακρίβεια και σεβασμό στο πρωτότυπο όραμα του δημιουργού τους.

Η αποκατάσταση σηματοδοτεί την πρώτη πλήρη επέμβαση στην πίσω πλευρά της κατοικίας από την εποχή της κατασκευής της το 1906. Στόχος ήταν η ανάδειξη των αυθεντικών υλικών, σχημάτων και χρωμάτων, όπως τα είχε συλλάβει ο Γκαουντί κατά την ώριμη φάση του, μέσα στο πνεύμα του καταλανικού μοντερνισμού.

Τι αποκάλυψε η αποκατάσταση της Casa Batllo του Γκαουντί στην Βαρκελώνη

Το αποτέλεσμα, όπως λέει ο Βιγιανουέβα στο περιοδικό Design Boom, «είναι σχεδόν σαν φωτογραφικό αρνητικό του αρχικού σχεδίου του Γκαουντί». Και συνεχίζει: «Οι ανακαλύψεις που κάναμε συνδέονται σε σχήματα, χρώματα και υλικά με το υπόλοιπο Casa Batlló».

 Άποψη της αποκατεστημένης Casa Battlo του Αντόνι Γκαουντί/ Φωτογραφία: Instagram/ @casabatllo

Κατά τη διάρκεια των εργασιών αποκαλύφθηκαν τα αρχικά έντονα χρώματα του σοβά, των σιδηροκατασκευών και των ξύλινων στοιχείων, που επί δεκαετίες ήταν θαμμένα κάτω από ανοιχτόχρωμες επαναβαφές. Οι τεχνίτες έφεραν ξανά στη ζωή τα μωσαϊκά, τις παραβολικές πέργκολες, τις χειροποίητες ζαρντινιέρες και τα αυθεντικά πλακάκια Nolla.

Μέσα από σχολαστική μελέτη αρχείων, σχεδίων και φωτογραφιών εποχής, αλλά και με χρήση τεχνικών ανάλυσης υλικών, επανέφεραν όχι μόνο το ύφος αλλά και την ουσία της αρχιτεκτονικής πρότασης του Γκαουντί.

 Άποψη της αποκατεστημένης Casa Battlo του Αντόνι Γκαουντί/ Φωτογραφία: Instagram/ @casabatllo

Το έργο αποκατάστασης αποκάλυψε και δομικά στοιχεία που παρέμεναν άγνωστα, όπως ένα σπειροειδές σύστημα από τούβλα και σίδηρο κάτω από τα μπαλκόνια, εξαιρετικά προχωρημένο για την εποχή του.

Ορισμένα σημεία, όπως τα σιδερένια κιγκλιδώματα και οι πέργκολες, επισκευάστηκαν ή ανακατασκευάστηκαν από εξειδικευμένους τεχνίτες, οι οποίοι εντόπισαν τα αρχικά σημάδια συναρμολόγησης στο κτίριο και επανέφεραν το αρθρωτό σύστημα που χρησιμοποιούσε ο Γκαουντί, αντικαθιστώντας τις συγκολλήσεις των προηγούμενων δεκαετιών.

Οι ξύλινες λεπτομέρειες, από τα χωρίσματα των παραθύρων μέχρι τις μπαλκονόπορτες, αναπαλαιώθηκαν ή ανακατασκευάστηκαν από τον ειδικό στην ξυλουργική διατήρησης, Ζοσέπ Μπαρτολί. Η αποκάλυψη της αυθεντικής χρωματικής παλέτας ήταν καθοριστική, με το πράσινο να δεσπόζει, θυμίζοντας τις αποχρώσεις της εμπρόσθιας όψης του κτηρίου.

  Άποψη της αποκατεστημένης Casa Battlo του Αντόνι Γκαουντί/ Φωτογραφία: Instagram/ @casabatllo

Ο σοβάς που είχε ξεθωριάσει σε ένα θερμό υπόλευκο χρώμα, βρέθηκε να ήταν αρχικά βαθύς μαύρος, γεγονός που αλλάζει δραστικά την αντίληψη της πίσω όψης, σε πλήρη αντίθεση με την πιο θεατρική πρόσοψη του δρόμου.

 Άποψη της αποκατεστημένης Casa Battlo του Αντόνι Γκαουντί/ Φωτογραφία: Instagram/ @casabatllo

Η Casa Batlló, που φέτος γιορτάζει 20 χρόνια από την ένταξή της στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, περνά σε μια νέα εποχή. Η αναστήλωση αποτελεί μέρος ενός πενταετούς προγράμματος που στοχεύει στη μετατροπή της σε ζωντανό πολιτιστικό χώρο, που να μην τιμά απλώς το παρελθόν, αλλά να ανοίγεται στο κοινό με νέα εργαλεία κατανόησης της αρχιτεκτονικής, της χειροτεχνίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Άποψη του εσωτερικού της Casa Batllo/ Φωτογραφία: Instagram/ @casabatllo

Για την υλοποίηση αυτής της προσέγγισης συνεργάστηκαν κεραμίστες, ξυλουργοί, σιδηρουργοί και υαλουργοί, που δούλεψαν με κοινό στόχο την αναβίωση των υλικών και των τεχνικών του Γκαουντί.

Η εργασία τους καταγράφεται και παρουσιάζεται στο κοινό μέσω ντοκιμαντέρ και επιτόπιων εκθέσεων, προσκαλώντας τους επισκέπτες να ανακαλύψουν τις λεπτομέρειες, την τεχνική και τη δημιουργική προσπάθεια πίσω από την αναβίωση ενός εμβληματικού αρχιτεκτονικού έργου που, περισσότερο από έναν αιώνα μετά, συνεχίζει να εμπνέει.