Αντιτασσόμενες στο κίνημα της Marie Kondo που θέλει τα σπίτια τακτοποιημένα στην εντέλεια, το νέο κίνημα των social media θέλει τις influencers να ποζάρουν με φόντο το ακατάστατο υπνοδωμάτιό τους.
«Από τη στιγμή που το outfit μου είναι τέλειο, για ποιο λόγο πρέπει να είναι τέλεια και η κρεβατοκάμαρά μου;» φαίνεται ότι είναι το motto που κυριαρχεί πλέον στα κοινωνικά δίκτυα, με τα instagram girls να αγνοούν επιδεικτικά τον υποτιθέμενο χαμό που επικρατεί γύρω τους την ώρα που ποζάρουν στον καθρέφτη, μοστράροντας το νέο τους look. Ρούχα πεταμένα από δω και από κει, βιβλία ακουμπισμένα άτσαλα σε γραφεία και κομοδίνα, βιταμίνες και ντεπόν σε κοινή θέα είναι τα νέα, αγαπημένα αξεσουάρ των insta-girls, που θέλουν να φέρουν έναν «επαναστατικό» αέρα στα mirror selfies.
Στόχος τους να πάνε κόντρα στις τέλεια στημένες φωτογραφίες που βλέπαμε μέχρι τώρα να περνούν στις οθόνες μας. Κόντρα στην γκουρού της οργάνωσης Μαρί Κοντό. Τέλος πια το photoshop και τα props, τέλος τα φίλτρα, μόνο αυθορμητισμός και ωραία ρούχα (και καμιά φορά ούτε και αυτά) αυτό άλλωστε δεν είναι και το point των ανά τον κόσμο influencers έτσι κι αλλιώς; Όχι όταν γίνεται (και αυτό) με έναν τόσο εμφανώς στημένο τρόπο, που καταντά κλισέ.
Μια καλή νοικοκυρά δεν είναι δούλα και κυρά -αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και είναι πραγματικά απολαυστικό και αναζωογονητικό να βλέπουμε ότι, όντως, τα ινσταγκραμικά κορίτσια, αρχίζουν αν συνειδητοποιούν ότι μια καλοστημένη ζωή δεν πουλάει πια και η μόδα, όπως φάνηκε και από την πρόσφατη ακύρωση του φετινού show της Victoria’s Secret, γίνεται όλο και πιο γήινη, προσιτή και καθημερινή.
Οι δίμετρες καλλονές με τις «τέλειες» αναλογίες και το τέλειο σπίτι, έχουν εμπλουτιστεί με κάθε λογής κοινωνική ομάδα, που στέλνει το δικό της μήνυμα περί ομορφιάς, προτύπων, lifestyle και λοιπών ιδανικών συνθηκών διαβίωσης. Είναι μαμάδες, plus size, transgender, έχουν ραγάδες, έχουν πολιτική άποψη και είναι ακτιβίστριες, μαχόμενες είτε για την προστασία του περιβάλλοντος είτε για την ισότητα στον γάμο στα ομόφυλα ζευγάρια, ακόμα και για τη μείωση της αποχής στις εκλογές. Επιτέλους, ήταν ώρα!
Ωστόσο, ποιο το νόημα φωτογραφίες με φόντο πεταμένες πιζάμες, υγρό για φακούς, παντόφλες και ένα κρεβάτι που δεν ξεχωρίζει σεντόνι από πάπλωμα να γίνονται τάχα μου σύμβολα μιας social media revolution και να εντάσσονται στις παραπάνω γυναίκες που έχουν πραγματικά κάτι να πουν; Δηλαδή, η Άσλεϊ Γκράχαμ, από τις πρώτες plus size ιέρειες της πασαρέλας, η Λέα Τ, η πανέμορφη transgender που άνοιξε τον δρόμο για τα επόμενα διεμφυλικά άτομα, και η Χαλιμά Αντέν που περπάτησε στο catwalk αρνούμενη να βγάλει τη μαντίλα της, τι να πουν;
Αν μια σέλφι σ' ένα ακατάστατο δωμάτιο θεωρείται επανάσταση, το Le Smoking του Yves Saint Laurent τι είναι;
Όταν μπουρνούζια πάνω σε καρέκλες και παπούτσια αχταρμάς στο πάτωμα δημιουργούν ένα σκηνικό για φωτογραφίες, που θυμίζει περισσότερο Zara στις εκπτώσεις, παρά δωμάτιο όπου κανείς κοιμάται, τότε σίγουρα δε μιλάμε για κάτι ρηξικέλευθο, αλλά η καθημερινότητα όλων μας. Και την αγαπάμε πολύ αυτήν την καθημερινότητα, αλλά ας μη τη βαφτίσουμε επανάσταση μόνο και μόνο επειδή την ποστάρουμε στο Instagram.
Είναι, βέβαια, μια δήλωση: «Δε με νοιάζει τίποτα άλλο. πέρα από το να μοιράζομαι με τους followers μου το τι φοράω». Και μαζί σου και μαγκιά σου. Αλλά, από πότε η ακαταστασία άρχισε να θεωρείται σύμβολο επανάστασης; Όσοι δηλαδή θέλουν να βγάζουν φωτογραφίες με ένα όμορφα στρωμένο κρεβάτι από πίσω τους είναι θύματα του συστήματος;
