Η γυναίκα που συντρόφευσε την παιδική μας ηλικία -αφού τα πρώτα τραγούδια που μάθαμε να μουρμουρίζουμε, ή και να βροντοφωνάζουμε, ήταν η «Ρόζα Ροζαλία», ο «Χορός των μπιζελιών» και η «Μαγιονέζα» με εκείνη την κολυμβητήρια Κινέζα, από τη θρυλική ραδιοφωνική εκπομπή «Εδώ Λιλιπούπολη» του Γ' Προγράμματος, επί εποχής Μάνου Χατζιδάκι-, η στιχουργός της «Σερενάτα», η Μαριανίνα που μας έμαθε να πίνουμε Batida De Coco κάτι «Ήσυχα βράδια», δεν είναι πια εδώ. Πέταξε μακριά στα 75 της χρόνια, για να πάει μάλλον «πίσω στη μαμά της»...
Tην είδηση του θανάτου της έκανε γνωστή η αγαπημένη της φίλη Ελένη Δήμου, με ανάρτησή της: «Αγαπημένη μου, που πας; Γιατί έφυγες; Μας πάγωσες το χαμόγελο. Ήσουν πολύ πολύ σπουδαία. Εγώ πόσο σε ευχαριστώ για τα σπουδαία λόγια που έβαλες στο ρεπερτόριο μου, σ’ το έλεγα συνέχεια. Το φωνάζω σε και όσους ακούνε. Ήσουν είσαι και θα είσαι πάντα η σπουδαία ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΚΡΙΕΖΗ. Καλό ταξίδι ψυχή μου», έγραψε η γνωστή τραγουδίστρια χαρακτηριστικά. Οι ιστορίες της όμως που έγιναν στιχάκια και κόλλησαν στο μυαλό μας θα είναι πάντα μαζί για να μας τη θυμίζουν.
Από τις πιο δυναμικές φωνές της ελληνικού τραγουδιού, η Μαριανίνα Κριεζή υπήρξε πρωτοπόρος, καθώς μέσα από τους στίχους της έφερε έναν αέρα ανανέωσης και αλλαγή, ενώ ήταν από τις πρώτες γυναίκες, μετά από την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, που κατάφερε να καθιερωθεί ως στιχουργός. Η ευαισθησία της και το χιούμορ της μετέτρεψαν τα δικά της βιώματα σε μια κοινή εμπειρία, κάνοντας το προσωπικό της στοιχείο συλλογικό. «Σε όλη τη ζωή μου θα‘ σαι το γατί, δεν θα ξαναδώσω σ’ άλλη γάτα την ψυχή μου» έγραψε για την Άρλετα και από πίσω βλέπαμε εμείς που τη λατρέψαμε την δημιουργό αγκαλιά με μια γάτα, Αλλά κι ένα κομμάτι του εαυτού μας να αποχαιρετάει έναν έρωτα που έφυγε. Κάπως έτσι η Κριεζή, η Μαριανίνα όλων μας, κατάφερνε να ενώσει τις αναμνήσεις και να γίνει μνήμη.
Γεννήθηκε το 1947 στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε, αν και η καταγωγή της ήταν από την Ύδρα. Μικρή μιλούσε συχνά με ομοιοκαταληξία και ο πατέρας της, όπως έχει εξομολογηθεί η ίδια, σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις της στον Ευθύμη Φιλίππου στη «Lifo», την πήγε μέχρι και σε ψυχίατρο για να λύσει το «πρόβλημα». Μετά από το σχολείο, σπούδασε στο τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά μετά από δυο χρόνια τα παράτησε, «γιατί βαρέθηκε» και φοίτησε και στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στα τμήματα Διακοσμητικής και Σκηνογραφίας. Στη συνέχεια βρέθηκε στο Παρίσι, όπου σπούδασε σχέδιο υφάσματος. Με την επιστροφή της στην Ελλάδα ξεκίνησε να εργάζεται ως γραφίστρια.
Κομβική χρονιά για τη ζωή της ήταν, αναμφισβήτητα, το 1977, οπότε ξεκίνησε η συνεργασία της με την Ελληνική Ραδιοφωνία και το Τρίτο Πρόγραμμα, που διηύθυνε ο Μάνος Χατζιδάκις. Ένας φίλος του πατέρα της, που είχε διαβάσει μερικά στιχάκια της, τη σύστησε στον Χατζιδάκι. Και εκείνος, που πάντα έδινε ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους, την εμπιστεύτηκε. Ανάμεσα στις πρωτοποριακές προτάσεις του εκείνη την περίοδο, ήταν και εκπομπή «Εδώ Λιλιπούπολη». Η Ρεγγίνα Καπετανάκη είχε την ευθύνη της όλης παραγωγής, που στηριζόταν σε τραγούδια της Κριεζή «ντυμένους» εξαιρετικά με τις μελωδίες των νέων, τότε συνθετών Δημήτρη Μαραγκόπουλου, Λένας Πλάτωνος, Νίκου Κυπουργού και Νίκου Χριστοδούλου, και ερμηνευμένα από τους Σπύρο Σακκά, Σαβίνα Γιαννάτου, Αντώνη Κοντογεωργίου και Νένα Βενετσάνου. Κάπως έτσι, οι ευρηματικοί, πολύχρωμοι στίχοι της, έγραψαν τη δική τους ιστορία και έγιναν ένα κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας.
Παράλληλα, συμμετείχε και στα κείμενα ως συγγραφικό δίδυμο με την ηθοποιό Άννα Παναγιωτοπούλου Εξαιτίας της γνωριμίας τους, βρέθηκε στην τρομερή παρέα της «Ελεύθερης Σκηνής» όπου ανανέωσε την ελληνική επιθεώρηση, γράφοντας πολλά κείμενα για παραστάσεις που άφησαν εποχή. Στη συνέχεια, ήρθε το τρομερό «Σαμποτάζ», η δισκογραφική της δουλειά με τη Λένα Πλάτωνος, που τάραξε τα νερά της ελληνικής μουσικής.
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής της, συνεργάστηκε με πολλούς ακόμη τραγουδιστές, μεταξύ των οποίων η Δήμητρα Γαλάνη, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, ο Λάκης Παπαδόπουλος, η Ελένη Δήμου, ο Στράτος Διονυσίου, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, ενώ στίχους της έχουν μελοποιήσει συνθέτες, όπως οι Νίκος Κυπουργός, Δημήτρης Μαραγκόπουλος, Νίκος Χριστοδούλου, Λάκης Παπαδόπουλος, Γιάννης Σπανός, Δήμητρα Γαλάνη, Μιχάλης Καπούλας, Ευσταθία, Τάκης Μουσαφίρης, Διονύσης Τσακνής κ.ά.
Υπήρξε ραδιοφωνικός παραγωγός στην ΕΡΑ, όπου παρουσίασε διάφορες εκπομπές, όπως τη φιλοζωική «Μου το'πε ένα πουλάκι», τη νυχτερινή «Το νυχτικό του πύργου» και την εκπομπή «Αύριο όλα θα είναι καλύτερα». Τέλος, έγραψε και μετέφρασε παιδικά βιβλία, ανάμεσα στα οποία το «Aχ, γιατί να είμαι γάτα»!, το «Είμαι ένας βάτραχος μικρούλης ο Εμμανουήλ Α. Μπακακούλης», ή το «Μια τίγρη φοβερή, φοβερή και τρομερή!».
Η Μαριανίνα δεν αγαπούσε τη δημοσιότητα, αλλά τους ανθρώπους, δεν ήθελε να δίνει συνεντεύξεις, αλλά προτιμούσε να μιλάει μέσα από τα τραγούδια της. Ο θάνατός της είναι μια μεγάλη απώλεια, όμως σήμερα αν μας βλέπει από κάπου, θα μας σιγοψιθύριζε: «Και δεν θα σου λείπω, γιατί θα ’ναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου, που θα σ’ ακολουθεί»...
