«Έχω ανακαλύψει τη βαθύτερη πηγή της έμπνευσής μου, που είναι η τέχνη» έγραφε το 1958 στη μητέρα της η Σύλβια Πλαθ «η τέχνη του Ρουσώ, του Γκογκέν, του Κλι και του Ντε Κίρικο».
Είχε εγκαταλείψει το όνειρό της να γίνει καλλιτέχνιδα έξι χρόνια νωρίτερα, όταν ήταν μόλις 20 ετών. Τότε σπούδαζε Studio Art στο Smith College, και αποφάσισε να επικεντρωθεί στην συγγραφή. Η ζωγραφική και το σχέδιο θα ήταν απλά χόμπι, ωστόσο θα επηρέαζαν την ποίησή της για το υπόλοιπο της ζωής της.
Η νέα έκθεση «Μια ζωή: Σύλβια Πλαθ» που εγκαινιάστηκε πρόσφατα στην Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον, προσφέρει μια διεισδυτική ματιά στον τρόπο που η visual art συνέβαλε στην δημιουργία της ταυτότητας της Σύλβια Πλαθ, όταν αυτή ήταν 20, στη δεκαετία του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του '60.
Στην έκθεση μπορεί κάποιος να δει τα σχέδια της ποιήτριας, αυτο-πορτρέτα, γράμματα, και οικογενειακές φωτογραφίες. Αλλα εκθέματα είναι η πράσινη Royal γραφομηχανή της (στην οποία έγραφε σε ροζ χαρτί), μια αλογοουρά από τα μαλλιά της (την έσωσε από τη μητέρα της ως ενθύμιο) και άλλα.